Recensie: Sarah Dessen – Voor eeuwig en altijd
Een veel te zoete taart
De uiterst clichématige start van de Young Adultroman Voor altijd en eeuwig van Sarah Dessen duwt het boek precies in de hoek waar het hoort: de romantische feelgoodhoek. Dessens roman doet niets meer dan de lezer laten zwijmelen. Als setting kiest Dessen, niet geheel per ongeluk, een weddingplannersbedrijf. Samen met de stereotype homo William bestiert de moeder van de zeventienjarige Louna een succesvol bedrijf. Ze plant de ene trouwerij naar de andere en samen met haar dochter en William maakt ze alles tot een succes.
Louna, in haar examenjaar, kent geen ander leven dan het leven waarin het huwelijk een belangrijke rol speelt. Zelf date ze nooit, als gevolg van iets wat in het verleden gebeurd is. Wanneer ze geconfronteerd wordt met de verschrikkelijke Ambrose, verandert dit langzaam. Haar moeder neemt hem aan als werknemer en Louna neemt Ambrose met veel tegenzin op sleeptouw. Ambrose is in alles het tegenovergestelde van Louna: hij datet bij het leven, maar wil geen vaste relatie. Hoewel de twee elkaar in het begin naar het leven lijken te staan, kunnen ze elkaar tegelijkertijd helpen.
Voor altijd en eeuwig voldoet aan alle kenmerken van een zoetsappige feelgoodroman. Dessen creëert met William, Louna, Louna’s moeder en Ambrose louter stereotypes en zet een verhaal op dat vanaf de eerste letter voorspelbaar is. Zelfs verhaaldetails, zoals de eeuwige weddenschappen tussen Louna’s moeder en William over de duur van het huwelijken die zich voor hun ogen voltrekken zijn niet vernieuwend. Enigszins aantrekkelijk en intrigerend is het geheim dat Louna heeft:
Ik raapte een zwarte sandaal op, toen de andere, en zette ze weer op hun plaats in de hoek, onder de zwarte jurk die ik ook maar één keer had gedragen. Het was alsof ze niet meer van mij waren, maar van een ander meisje uit een andere tijd.
In de eerste hoofdstukken benoemt Dessen louter dat er iets is gebeurd waardoor Louna niet wil daten. Naarmate het verhaal vordert, krijgt de lezer meer inzicht in de situatie. Sterk zijn daarbij de delen waarbij Dessen Louna terug laat gaan naar het verleden en laat vertellen wat er eigenlijk gebeurde: ‘Ethan Caruso, zeven maanden geleden, was anders geweest.’
Het plotverloop van Voor eeuwig en altijd is in niets verrassend. Dessen zet in haar verhaal diverse lijnen uit, zoals de bruiloften, de weddenschap met Ambrose en de geschiedenis met Ethan, en schenkt aan elk detail aandacht. Op die manier ontstaat, tussen alle clichématigheden en voorspelbaarheden in, een rijk verhaal dat voldoende kansen biedt tot onverwachte wendingen en spannende plotontwikkelingen.
Hoewel Dessen niet al die kansen grijpt, maakt ze er toch een boeiend verhaal van dat ze in een aantrekkelijk jasje giet vol natuurgetrouwe dialogen en beschrijvingen waar voor de lezer weinig te raden over blijft.
Een ogenblik later verscheen haar vader, dominee Elijah Bell, in de deuropening, die hij volledig vulde met zijn lichaam. Zijn smoking zat strak, zijn boord was los en hij had een zakdoek in een van zijn handen, die hij onmiddellijk tegen zijn zweterige voorhoofd drukte.
Het vormt de kers op de slagroom van de toch al veel te zoete taart.
Marloes Otten
Sarah Dessen – Voor eeuwig en altijd. Vertaald door Karen Bocqué. Clavis, Hasselt/Amsterdam. 352 blz. € 19,95.