Een feestje met de muis

In januari van dit jaar was er op het stripfestival van Angoulème een vrolijke expositie te zien met werk van een vijftal tekenaars dat zich aan een oorspronkelijk verhaal uit de Disney-stal had gewaagd. Onder de titel ‘De nieuwe gezichten van Mickey Mouse’ werd origineel werk getoond van Tebo, Loisel, Keramidas & Trondheim en Cosey, uit hun Mickey-verhalen die in 2016 verschenen bij uitgeverij Glénat. In het Frans welteverstaan.

De albums zijn een enorm verkoopsucces in Frankrijk. Het is vriendelijk en vertrouwd, en de typische tekenstijlen van anderen geven de wereld van Disney een frisse aanblik. In ieder geval gaan de Fransen vrolijk verder met de reeks, ook Tebo zal nog een album voor zijn rekening nemen. Logisch, want hij won in Angoulème met De jeugd van Mickey Mouse de prestigieuze Prix Jeunesse 2017.

Het tekenen van strips door anderen is niet nieuw: Robbedoes is met Hanco Kolk al aan zijn twaalfde tekenaar toe en vorig jaar mocht een groepje tekenaars zich op een Suske en Wiske-verhaal storten. Hetzelfde geldt al een tijdje voor de reeksen Blake en Mortimer en Thorgal, maar Disney, en in dit geval Mickey Mouse, is toch andere koek.

Intussen zijn de Mickey-verhalen van Cosey en die van Keramides & Trondheim in het Engels verschenen. Sinds deze week liggen er ook twee – andere – albums in het Nederlands in de winkel. Zombokoffie van Régis Loisel en het hilarische boek van Tebo, De jeugd van Mickey Mouse.

Tebo tekent Mickey alsof die van kauwgom is gemaakt, met bolle en opgeblazen vormen, in een bonte wereld zoals we die kennen van computerspellen. Alles dwarrelt en suist, niets lijkt aan zwaartekracht onderhevig. Het album, in harde kaft met een mooie linnen rug, is lekker groot en dat komt de tekeningen, met name de splash pages, ten goede. Papier, kleur, bladspiegel; het boek is top uitgegeven.

In de losse verhalen krijgt Mickey bezoek van zijn kleinzoon. Opa Mickey, met dikke bril en wollen sjaal, zit op de praatstoel en vertelt over zijn avonturen van vroeger. De kleinzoon twijfelt nadrukkelijk over het waarheidsgehalte van de groteske verhalen van zijn opa, zelfs als hij zelf ook een rol in de geschiedenis krijgt. Terecht, want Tebo doet geen enkele moeite om geloofwaardige avonturen te tekenen. Zo vindt Mickey in een vrije val de helicopter uit en was zijn drooghelm een geheid succes geweest als er niet iemand net daarvoor de paraplu had uitgevonden.

Ook Minnie en Goofy komen langs in de verhalen, die zijn opgehangen aan de eeuwige strijd tegen Boris Boef, de dikke hond met stoppels en slechte bedoelingen. Kolderiek, zo zijn de verhalen het best te omschrijven. Dat zie je ook terug in de geestige onomatopeeën die op de lachspieren werken: natuurlijk klinkt een bakmeelbom als BRAF, stort een vliegtuig neer met BRONK en stuitert Mickey met zijn auto tegen de dakrand van een huis met BRAM.

Alles is plezier bij Tebo, en Mickey Mouse, die toch een beetje belegen muis, vaart er wel bij. In zijn dompelonderzeeër, welteverstaan. Geen diepgang, maar wel grappige verhalen die het ook goed doen bij tienjarigen.

Stefan Nieuwenhuis

Tebo – De jeugd van Mickey Mouse. Glénat. 80 blz. hardcover. € 29,95.