Het nieuws dat Het Parool vanaf dit jaar geen sterren meer uitdeelt bij recensies, wakkert ook bij andere journalisten de discussie aan. Wel of geen sterren bij recensies? Leeuwarder Courant-journalist Jacob Haagsma legde de vraag ook voor aan zijn Facebook-volgers.

Er ontstond een lange discussie. De meeste volgers antwoordden met een kort ‘Nee’. Sommigen gaven daarbij nog een korte toelichting:

Nee. Sterren zijn op het eerste gezicht leuk, maar ze halen ook het slechtste in de mens naar boven. Het verleidt tot willekeur en leedvermaak. Recensies met 1 of 5 sterren worden het meest gelezen en dat kan een perverse prikkel voor de criticus worden genoemd.

Anderen deelden een andere mening:

Als de strekking van de recensie overeenkomt met het aantal sterren: eventueel. Maar meestal heeft het een niets met het ander van doen. Alsof de recensent en de sterrenmaker twee verschillende mensen zijn.

Ik word altijd wel vrolijk van die sterretjes. Hoewel ik nog bijna nooit een twee ** recensie heb gezien van een cd als er in dat blad ook geadverteerd werd. Dus het zijn vaak ook gekochte sterren. En qua lezen ben ik geneigd de 1 * en 5 * recensies sneller te checken dan de not standing out 3 * reviews.

Ik ben voor sterren. Omdat het de kortst mogelijke weergave is van een door kennis en ervaring onderbouwde mening, zet het ook de recensent op scherp. Immers het aantal sterren en de onderbouwing moeten wel congruent zijn. Als dat het geval is, is een samenvatting in sterren ook voor de lezer een hulpmiddel.

De vraag is of de Leeuwarder Courant überhaupt het sterrensysteem kan doorzetten. De krant plaatst in de culturele bijlage namelijk ook recensies uit Het Parool (ook andere artikelen worden sinds 2012 door de krant van Het Parool of het AD gekocht). De krant heeft daarnaast ook nog eigen recensenten in dienst. Het zou gek zijn dat de doorgeplaatste recensies uit Het Parool geen sterren krijgen, maar de recensies van de eigen medewerkers wel.