Makelaar in ruïnes

Makelaardij Bruintjes en Keurentjes
Stationslaan 1,
9919 AB Loppersum

Vacature: Junior makelaar

Beste Joost Keurentjes,

Ze zeggen wel eens dat de huizenmarkt gebakken lucht is. Daar ben ik het niet mee eens. Een huis kopen is een van de belangrijkste en meest emotionele transacties die een mens in zijn leven zal doen. Is emotie soms gebakken lucht ? Natuurlijk niet. Een leven zonder emotie, is als een maaltijd zonder peper en zout. Je krijgt het wel weg, maar er is weinig aan.

Ik wil huizen verkopen aan mensen die willen wonen, niet aan mensen die willen speculeren. Dat zijn de echte verziekers van de woningmarkt. De zogenaamde rationele projectontwikkelaars die uitsluitend uit zijn op de winst. Op gewiekste wijze weten ze hun voordeel te behalen bij de schommelingen van de markt. Daar wil ik niet aan meewerken, ik wil me alleen binden aan de pure emotie-economie. Een huis is niet simpelweg een stapel stenen met een dak erop waarmee je de boer op kan, nee, een huis is mentale ruimte. In je huis, kun je het meeste jezelf zijn.

Ik heb ooit een makelaar gesproken die zei dat zij zich een emotionele boksbal voelde. Dat begrijp ik heel goed. Mensen verwachten van de makelaar dat deze hen gelukkig maakt. Of ze hebben juist het gevoel dat zij de makelaar gelukkig moeten maken. In die zin heeft de makelaar te maken met dezelfde soort misverstanden als een psychotherapeut. De makelaar is er in de eerste plaats voor de cliënt, hij kan hooguit helpen en inzichten aandragen om zichzelf gelukkig te maken. Net als een psychotherapeut. De makelaar probeert het juiste verhaal te vinden, het juiste draadje waar de cliënt zijn eigen levensverhaal aan vast kan knopen.

Als psychiater-makelaar zie ik het verkopen van een huis als een vorm van therapie. Om die reden moet een huis naar mijn mening nooit helemaal af zijn. Er moet iets aan schorten, iets aan te verbouwen zijn.

Vrienden van mij hebben een huis gekocht op een groot terrein met een woest bos erop. Eerst kon je het huis niet eens zien door de begroeiing. De vorige eigenaar had er jaren niets aan gedaan. Afgelopen weekend hebben we bomen gekapt, bamboe gesnoeid en puin geruimd. We moesten ons letterlijk een weg naar het huis banen om die weer in het vizier te krijgen. Eigenlijk is dat een hele dankbare klus. Vanuit het huis werd ook het landschap weer zichtbaar doordat we de taxushaag langs de sloot hadden weggezaagd. Het voelde alsof we een gordijn hadden opentrokken, alles kon weer ademhalen. Dat werk is heel bevredigend, zelfs als het je eigen huis niet is. Het feit dat er zoveel moet gebeuren is eigenlijk een cadeau aan de nieuwe bewoner. Hij kan z’n tanden ergens inzetten en dat geeft het leven betekenis. Als ik huizen verkoop dan zullen dat huizen zijn waar veel aan moet gebeuren, huizen met potentie noem ik dat.

Om die reden wil ik ook heel graag in het aardbevingsgebied aan de slag. Noem mij een aasgier, maar ik denk dat ik een hoop mensen gelukkig maak als ik hun huis voor een schappelijk bedrag overneem. Als makelaar in ruïnes is dat nou eenmaal mijn beroep. De mensen in het aardbevingsgebied willen graag weg omdat ze hun omgeving niet meer vertrouwen, ze zijn getraumatiseerd. Mensen uit de Randstad die zich in Groningen willen vestigen, komen hier met een hele andere insteek. Ze hebben hun hele leven in file gestaan en willen nou wel eens echt leven en daar hoort bij dat je risico’s neemt. Aan die mensen verkoop ik uiteraard geen ruïnes, maar zoals gezegd; huizen met potentie.

Vriendelijke groeten, Bram Esser

Ps: hopelijk kunnen we elkaar snel ontmoeten. Recentelijk voelde ik nog een beving in de stad Groningen. Jullie hebben dringend mensen nodig zoals ik.

Afbeelding: Pexels