‘Dat werd tijd,’ zei Tommy Wieringa op de opmerking van Twan Huys dat een brandende auto het gebouw van De Telegraaf was binnengereden. De mensen in de zaal, bestuurders aangesloten bij de VNG, moesten er hard om lachen.
Huys moet ook lachen maar reageert een beetje ongemakkelijk: ‘Ik zie mezelf nu terug in een liveprogramma op televisie en wat is dan de rebuttal, wat moet je dan terugzeggen tegen iemand?’
Huys vervolgt: ‘Panorama vorige week, geldt daar hetzelfde voor?
Wieringa: ‘Tuurlijk. Daar geldt hetzelfde voor. Ja.
Zaal, iets trager, begint opnieuw te lachen.
Huys: ‘Hij valt heel langzaam.’

Ironie is lastig uit te leggen, maar in de verschijningsvorm waarin dit stijlfiguur het vaakst voorkomt, bedoelt de spreker veelal niet letterlijk wat hij zegt. Een toehoorder die begint te lachen, geeft aan dat hij daarmee de ironie enigszins begrepen heeft. De Telegraaf, GeenStijl, The Post Online en ga zo maar door kiezen voor de letterlijke variant en gaan vandaag vol op het populistische orgel.

Wij vroegen Wieringa om een reactie:

Als je toch eens zulke aandacht zou krijgen voor een roman… Het lijkt er nu op dat De Telegraaf slachtoffer is geworden van een grap, in plaats van een aanslag. Het is beroerd gesteld met ironie in de polder.

Hier het volledige optreden van Tommy Wieringa:
https://www.youtube.com/watch?v=y6JVvdZw7A0