Op Neerlandistiek een klein berichtje dat hoogleraar Wim Drop op 89-jarige leeftijd is overleden. Hoewel hij een groot deel van zijn carrière heeft besteed aan de taalbeheersing, zullen de meeste scholieren van boven de veertig hem nog kennen van de schoolmethodes Indringend lezen. In die boekjes uit 1970, uitgegeven door Wolters-Noordhoff werd de close reading van de poëzie en de structuuranalyse van verhalen voor het eerst als methode in het onderwijs geïntroduceerd. Daarvoor was de literatuurgeschiedenis meer gericht op de biografie van schrijvers tijdens de behandeling van de literatuurgeschiedenis. In de inleiding tot het deeltje over proza-analyse blijkt dat in 1970 deel van het literatuuronderwijs ’tot de zorgenkinderen’ behoort.

De ontwikkeling in de wetenschappelijke literatuurkunde is in principe geschikt om ons gereedschap te leveren voor de nieuwe aanpak. […] Broodnodig zijn de verbindingen tussen de ‘zuivere’ wetenschap en de praktijk, broodnodig is de toegepaste wetenschap.

De close reading van poëzie (een deel dat hij met Drs. J.W. Steenbeek schreef) zorgde op zichzelf weer voor een gedicht. In Waterstudies (1999) van K. Michel komt het gedicht ‘Indringend lezen volgens dr. Drop’ voor. Een hilarische en tegelijk kritische readymade van de analyse door Drop en Steenbeek van het gedicht ‘hand o.a.’ van Gerrit Kouwenaar. Close reading had zijn langste tijd wel gehad.