30/09/2018

In december verschijnt de nieuwe roman van Auke Hulst: Zoeklicht op het gazon, een roman over Richard Nixon. Tijdens het vraaggesprek met Mathijs Sanders bij aanvang van zijn gastschrijverschap aan de universiteit van Groningen lichte Hulst aan een klein tipje van de sluier op. Bij de vragenronde aan het eind stelde onze eigen razende reporter Maarten Praamstra nog een pijnlijke vraag.

Maarten Praamstra: Ik vroeg me opeens af: is er wel eens een boek van je vertaald. Ik kan me niet heugen dat ik dat voorbij heb zien komen.
Auke Hulst: Ga je in die wond wrijven nu? [gelach] Nee, dit is echt een grote frustratie, waar je nu op aan… Het antwoord is nee, maar er wordt hard aan gewerkt.
Mathijs Sanders: Nog niet.
AH: Nou, er is, dit het heb ik je niet verteld, maar ik heb iets raars gedaan met dat Nixon-boek, ik heb hem tegelijkertijd ook in het Engels geschreven. Althans, de Engelse versie is nog niet helemaal af, maar sommige stukken zijn ook eerst in het Engels geschreven en daarna teruggezet in het Nederlands. En sommige stukken zijn eerst in het Nederlands geschreven en teruggezet naar…
MS: Dat lijkt me heel spannend. Je had het net over het geluid, maar iets wat in jouw Titus Broederland, maar eigenlijk in heel veel van je boeken opvalt is ritme. Ik bedoel, je bent muzikant, maar misschien is dat verband veel te makkelijk gelegd, maar er zit een ritme in waarvan ik het idee heb dat als je dat te pakken hebt dan gaat dat maar door. Maar als je in een andere taal gaat schrijven die, hoe goed je Engels ook is, niet je eigen taal is dan lijkt me dat heel erg moeilijk.
AH: Ja, maar ik heb het in dit geval om een reden gedaan en dat is ten eerste omdat het in Amerika speelt en omdat het in een bepaalde tijd speelt die ook weer zijn eigen taal heeft. Het onderzoeken van de taal van die tijd heeft ook in hoge mate weer de taal van dat boek gevormd en ik kon daar dichterbij komen door sommige delen eerst in het Engels te schrijven.