Donderdag was Sol Bouzamour, grote broer van, te gast in Pauw om te praten over zijn boek Narcissus. Pauw stuurde het gesprek steeds naar het waarheidsgehalte van het boek en Bouzamour bleef daar juist ver van weg. In het boek komt ook een zekere Bruine Steven voor, die wel erg lijkt op Steve Brown, aldus Pauw.
‘Ik ga er helemaal niks over zeggen,’ antwoordt Bouzamour als Pauw hem vraagt of hij veel met hem te maken heeft gehad.’De karakters in mijn roman, zijn gebaseerd…’
‘Maar deze man gooi je herkenbaar naar buiten.’
‘Ja, maar ik heb mezelf beloofd dat ik niet ga vertellen wie de karakters in het boek zijn.’
‘Maar in dit geval leg je het er iets te dik bovenop.’
‘Misschien wel.’

Steve Brown, voormalig heilige, is ‘not amused’ en eist in een wat chaotische brief op zijn website gericht aan ‘directie Pauw en t.a.v. van de Jeroen Pauw, directie Overamstel Uitgevers en Hollands Diep Uitgever’ 25.000 euro schadevergoeding.

En mocht er nog een Nederlander twijfelen dat ik het ben heeft u en uw geestelijk gestoorde kwaadaardige fantast Sol Bouzamour in verenging met Pauw mij als de ‘Bruine Steven’ neergezet op TV voor 800 duizend kijkers. Ik eis dan ook per omgaande dat u en Pauw vandaag nog een Persverklaring maar uiterlijk mandag doet uitgaan dat uw (geestelijk gestoorde)acteur Sol Bouzamour van A tot Z in Hoofdstuk 1 o.a. in de pagina’s 9, 10, 15, 16, 17, 21 kinderlijk in een ‘Pepi & Kokkie – wartaal- stijl’ gelogen heeft m.b.t. hetgeen hij stelt over mij, behalve dan dat ik De Vries een schop onder zijn corrupte laffe reet heb verkocht. En dat Pauw en u en uw auteur Sol Bauzamour daarvoor excuses maken aan mij en u het boek van de markt haalt met een persverklaring waarin u rectificeert.

De vraag is of je iemand van smaad kunt betichten als je zelf in de brief allerlei smadelijke uitingen doet. Los daarvan heeft Brown wel enige kans als hij een gang naar de rechter maakt. Wie fictie schrijft, kan vrij ver gaan, maar als iemand als individu herkenbaar voorkomt in een boek, dan wil de rechter nog wel eens oordelen in het voordeel van de de klager. In 1991 veranderde Joost Zwagerman een passage in Vals licht waarin een boomlange presentator een prostituee bezoekt. Die leek wel verdacht veel op Ron Brandsteder. Voordat het tot een rechtszaak kwam had Zwagerman de passage al herschreven voor de tweede druk. L.H. Wiener kreeg in 1967 een proces aan zijn broek omdat een paviljoenhouder uit Zandvoort dacht dat hij in een verhaal in Seizoenarbeid te herkenbaar voorkwam. Hij kreeg gelijk van de rechter.

Wordt vervolgd dus.