Heel lang heeft het Peter Middendorploze tijdperk in de Volkskrant niet geduurd. Middendorp meldde in september dat hij zich in toenemende mate ongemakkelijk voelde onder de kop ‘opinie’ bij zijn column. Vandaag is Middendorp terug, in de bijlage Sir Edmund, waar hij zich eerst netjes dient voor te stellen.

Mijn vriendin is Duits, onze dochter van zeven ook, voor de helft. Papa, zegt ze bij het ontbijt, hoeveel boeken heb jij geschreven? Ik noem een getal, 8, of was het 9? O, wauw! roept ze uit. En, na een korte stilte, wat weinig!

Saskia Noort begint in haar eerste column voor het AD meteen met een echte opinie. Ze geeft aan een vriendin, moeder van een meisje dat aangerand is, het advies om geen aangifte te doen. Noort, die de ellende uit eigen ervaring kent, bedenkt een dag later dat dat toch wel een laf antwoord is.

Doe aangifte van aanranding, van verkrachting, ongeacht je zelftwijfel en -haat, ongeacht je angst en schaamte, ongeacht of het een Tinderdate, je vriend of je baas was, ongeacht waar je je bevond en in welke staat. Geef aan en wie weet dat er dan ooit werkelijk eens iets verandert.