Schattig eikelmuisje schotelt ons wrang wereldbeeld voor

Met de derde integrale die onlangs verscheen, is de avonturenreeks van de moedige eikelmuis Chlorophyl compleet heruitgegeven. Een integrale, voor wie niet heeft opgelet, is een bundeling in harde kaft van albums uit een stripserie, vaak voorzien van een achtergronddossier. De integrale is een succes én een aanslag op de portemonnee van de nostalgische stripliefhebber, die de keuze heeft uit werkelijk tientallen series die keurig opnieuw en in alle glorie worden bezorgd: met een frisse letter, vaak opnieuw ingekleurd en op beter papier. En compleet, waarmee het voer is voor completisten – van wie er bijzonder veel zijn in stripkringen.

Wie niet voor het complete aanbod gaat, moet kiezen: anders is er geen houden aan. Tips dus. Eén van de series die hoog scoort in het integrale aanbod is Chlorophyl, de mild-satirische dierenstrip van Fransman Raymond Macherot (1924-2008) die tussen 1954 en 1964 verscheen in het weekblad Kuifje. Op het eerste oog is het een kinderstrip, maar wie eenmaal aan de verhalen begint ontdekt snel dat er meer aan de hand is. In een stormachtige vaart worden allerlei maatschappelijke thema’s aangestipt.

De muisjes blijken ook nog behoorlijk actueel: er wordt strijd geleverd tegen dierlijke despoten met hun volgzame legers en als er een wordt gedreigd met een zytroonbituurbom, dan weet de lezer genoeg. Chlorophyls antagonist, de smerige rat Anthraciet, laat geen mogelijkheid onbenut om de macht te grijpen; alle lelijkheid van machthebbers is in hem verenigd. Je leest snel genoeg dat de strip verscheen midden in de Koude Oorlog. In het album Chlorophyl waagt een gokje hoeven we niet ver te zoeken: de overeenkomsten met het nazisme en de Tweede Wereldoorlog zijn evident.

Het wonderlijke van de serie is dat de verhalen nooit lezen als een klassieke kinderstrip. Daarvoor voegde Macherot er eenvoudig teveel wrange verhaalelementen aan toe: er gaan genoeg beestjes dood, zonder dat er werkelijk naar ze om wordt gekeken bijvoorbeeld. Collateral damage is heel gewoon bij de verhalen, al lijkt Macherot wel steeds naar een happy end te streven. Het maakt de verhalen tweezijdig: je kunt ze met een beetje goede wil zien als aanklacht tegen de mensheid, maar dan zonder pretenties.

De achtergronddossiers zijn dik in orde. Uitgeverij Scratch hanteert wat die betreft een hoge standaard: uitvoerig, informatief en met veel illustratiemateriaal. Het fraaie van de dossiers is dat ze de verhalen van een tijdsgeest voorzien. De oude foto’s van redacties, met tekentafels en statige bureaus geven een mooi beeld van hoe het was.

Zo lezen we in het dossier dat men op de redactie van Kuifje niet bijster gelukkig was met Macherot en zijn zwaarmoedige verhalen. Het laatste grote verhaal, Chloro leidt de aanval, laat er geen twijfel over bestaan dat Chlorophyl weer midden in de Tweede Wereldoorlog terecht is gekomen. Het is de druppel. Voor die tijd liet de uitgever al blijken niet gecharmeerd te zijn van de verhalen door ze in slappe kaft uit te geven, of helemaal niet. Macherot verkast naar de concurrent, stripblad Robbedoes, en is nog jaren betrekkelijk succesvol met series als Snoesje en Poezekat. Het zijn strips zonder venijnig randje wat Chlorophyl juist zo goed maakt. Deze drie integrale uitgaven geven de lezer de kans deze unieke strip, met heel veel bonusverhalen en goede dossiers, te lezen. In Scrabble-termen: drie keer meerwaarde.

Stefan Nieuwenhuis

Raymond Macherot – Chlorophyl – Integrales 1, 2 en 3. Scratch. 208 blz. per deel, hardcover. € 27,50 per deel.

In deel 1: Chlorophyl tegen de zwarte ratten, Chlorophyl en de samenzweerders, Geen salami voor Philomeen;
In deel 2: De spoorpiraten, Zizanion de verschrikkelijke, De terugkeer van Chlorophyl, Pas op voor de verf!;
In deel 3: De Wraak van Anthraciet, Chlorophyl waagt een gokje, De drie nozems, Chloro leidt de aanval, De Leugentoeter.