What happens in Baker Street…

Sommige stripreeksen hebben even tijd nog om echt op stoom te komen. Vooral als de opeenvolgende albums losjes in elkaar haken. De Vier van Baker Street is zo’n serie die aanvankelijk positief maar niet in grote woorden werd besproken. De eerste twee delen van de reeks waren onderhoudend en vooral stemmig getekend, maar zinderend was het allemaal nog niet. Nóg, met nadruk, want intussen is deel 4 verschenen en staat deel 5 al op stapel. En om maar eens met die laatste te beginnen: het vijfde album, De Moriarty-erfenis, is een geweldig verhaal dat in één klap van de hele reeks een topper maakt.

Terug naar het begin. De Vier van Baker Street zijn Billy, Black Tom, Charlie en Watson. Ter verduidelijking heet Charlie eigenlijk Charlotte en is Watson haar rode kater. Geestig, Enid Blyton deed met De Vijf iets soortgelijks, met George die Georgina heette en als enige van de groep ook een huisdier had, de hond Timmy.
De Vier van tekenaar David Etien en het scenaristenduo J.B. Djian en Olivier Legrand zijn echte straatschoffies uit het Londen van de laatste jaren van de 19de eeuw. Alleen: ze zijn niet wie ze lijken. Hun baas is niemand minder dan Sherlock Holmes, de meesterspeurder uit de verhalen van Arthur Conan Doyle. Voor hem knappen ze klusjes op en wagen ze zich met gevaar voor eigen leven tussen de penoze maar evengoed tussen de malafide witte boorden van Londen.

Ieder album vertelt een verhaal dat op zich staat, al gaat de tijd wel min of meer door. Zo begint deel 4 met een terloopse verwijzing naar de avonturen uit deel 3 en eindigt het verhaal met een tronie die we zeker nog terug zullen zien; meteen in deel 5 namelijk. Langzaamaan wordt er een onderliggende verhaallijn zichtbaar, die de serie nog sterker maakt. De Vier van Baker Street is een geheide binge-lezer, en gezien het tempo waarmee de vertalingen verschijnen zal de hele serie in 2019 compleet zijn.

In deel 4, De wezen van Londen, gaan de vier vanwege een voorval uit elkaar en pakken ze hun eigen leventjes op. Dat gaat uiteraard mis en via een reeks toevalligheden komen ze elkaar op het goede moment weer tegen: als ze een gezamenlijke tegenstander uitschakelen. De wezen van Londen is niet zo sterk als het deel dat erop volgt, maar lijkt vooral een verbindingsdeel van het geheel te zijn. In ieder geval biedt het einde een cliffhanger van jewelste.

In Frankrijk is de zevendelige reeks inmiddels afgerond, en met lof overladen. Terecht, de verhalen zitten ijzersterk in elkaar en de personages verhouden zich slim tot elkaar. Het zijn gasten van de straat, dus opgewonden standjes die het altijd beter weten. Dat zien we met name bij het Ierse joch Black Tom, die zo wordt genoemd vanwege zijn zwarte haar tussen de rossige Ieren. Hij is een ongeleid projectiel dat nog wel eens voor eigen rechter wil spelen en daarmee de groep in gevaar brengt. Zo is hij in deel 5 degene die het plan van zijn baas bijna om zeep helpt. Billy is de slimmerik, omdat hij wel eens een krant leest, en Charlie probeert de boel bij elkaar te houden. De persoon van Sherlock Holmes is een wat vreemde: hij betrekt de kinderen niet alleen in zijn speurwerk met hand- en spandiensten, maar maakt ze ook deelgenoot van al zijn ideeën. Dat is wat curieus, maar begrijpelijk om het verhaal op gang te houden.

Het is iets van de laatste tijd dat op de colofonpagina’s van veel stripalbums de makers alle gelegenheid krijgen (en vooral nemen) om familie, kennissen en collega’s te bedanken, tot en met een shout out voor het oplossen van computerproblemen aan toe. Meestal is het obligaat (Ik dank de uitgever die in me gelooft) en stompzinnig (Ik dank mijn vrouw en kinderen voor de tijd die ze me gunden om aan dit verhaal te werken). In het geval van De Vier van Baker Street ontdekken we wie een belangrijke invloed had op tekenaar Etien: het is ‘vriend en peetvader van de schoffies’ Régis Loisel, auteur van moderne klassiekers als Op zoek naar de tijdvogel, Peter Pan en Magasin General. Het gekke is: dat zie je terug. Geen idee wat de geciteerde hulp, aandacht en het oordeelkundige advies exact inhield, maar het heeft De Vier van Baker Street in elk geval een zetje gegeven in de richting van de top in zijn genre. En daar is het intussen aanbeland. Wie nu alsnog aanhaakt neemt een goede beslissing.

Stefan Nieuwenhuis

David Etien, Olivier Legrand & J.B. Djian – De Vier van Baker Street. Daedalus. 56 blz. per deel. € 17,95 voor de hardcover, € 7,95 voor de softcover.
Deel 4: De wezen van Londen, deel 5: De Moriarty-erfenis.