De column van Tommy Wieringa in NRC Handelsblad gaat vandaag over culturele toe-eigening. Eerst naar aanleiding van kritiek op het werk van Viviane Sassen op een tentoonstelling bij De Fundatie in Zwolle door Clarice Gargard die het fotowerk reduceerde tot ‘waardoor de zwarte mens weer eens tot zijn huidskleur gereduceerd wordt.’ Onzin, vindt Wieringa, die voor zijn boek Ik was nooit in Isfahaan een foto van Sassen gebruikte op het omslag.

Maar daarna gaat het over het artikel van Anousha Nzume in de bundel De wereld in jezelf – De Nederlandse en Vlaamse literatuur van de 21ste eeuw in 60 essays (samengesteld door Nina Polak en Joost de Vries). De voorbeelden die Nzume noemt van culturele toe-eigening voldoen niet aan de definitie. ‘Ze zijn er een beetje met de dreadlocks bijgesleept.’

Nzume is right for the wrong reasons, met andere woorden, want natuurlijk is racisme een groot kwaad, en natuurlijk moet dat kwaad onophoudelijk bestreden worden, maar niet met zulke kolderieke kletspraat. Het moet distinctiedrift zijn, een pervers verlangen naar slachtofferschap.

Lees de hele column hier.

Hieronder een aflevering van Cafe Weltschmerz waarin Nzume wordt geïnterviewd over Hallo witte mensen door Alphonse Muambi (‘Heb je mijn boek gelezen?’ ‘Deels.’)