Forza Italia

Ik huur een auto bij het bedrijf Green Motion op Sicilië, even buiten Palermo airport, waarbij een gedienstige Italiaan met een formulier mij helpt bij het in ontvangst nemen van het voertuig, een Nissan Micra. En ik denk: ‘Pas op voor de Siciliaan, want het zijn naaiers’. En de man laat me een beschadigingetje hier zien en een krasje daar, allemaal zorgvuldigheden, die hij noteert op zijn formulier. Maar ik inspecteer het wagentje grondiger dan hij en zie dan een vuistgrote deuk in de bumper, onder en achter de nummerplaat, alleen op te merken als men zich diep voorover buigt, met zijn hoofd bijna tegen het hete asfalt. En vervolgens maak ik dus gerechtvaardigde stennis, in de trant van: ‘Sir, are you an honest person?’ En hij: ‘Scusi?’ (Of zoiets) En ik: ‘You show me the little scratches, but not the bump of your own fabrication! You figured to send me away in this car with this deep dent, so that lateron, when I return the car, you could fuck me up, for at least fivehundred euros, as you will probably do with all the other tourists who fail to see this snare!’ (Mijn Engels is beter dan mijn Italiaans.) De man lijkt onaangedaan, glimlacht flauw en noteert de plaatschade op zijn formulier. Maar daarop eis ik een andere auto, die ik krijg, vermoedelijk een hybride Fiat of een Lancia en zeker groter dan het aangeboden botsautootje.

*

Ik schrijf ‘vermoedelijk’ want wij vertrokken geenszins in een andere wagen, aangezien ikzelf een van de toeristen was die deze truc niet had opgemerkt. De stennis die ik vervolgens in dit maffia kantoor heb gemaakt is een armzalige wraakfantasie in onmacht gerijpt.
        Als we na ons verblijf op Sicilië (Geerten Meijsing ontmoet in Syracuse, Helena van Troje gezien, als serveerster in een strandrestaurant in Cefalú, bijna doodgereden in Messina) de Nissan Micra retourneren bij het kantoor van Green Motion, geheel schadevrij en ongeschonden, ontdekt de dienstverlener van Green Motion tot mijn ontsteltenis een deuk onder de bumper en achter de nummerplaat van het vehikel en realiseer ik me dat ik genaaid ben en dat nog niet de beste advocaat ter wereld mijn onschuld zou kunnen aantonen. Rijp voor de slacht heet zoiets. Forza Italia. Stennis maken zou de rekening alleen maar verhogen, realiseer ik me nog bijtijds.
        De navordering bedroeg inderdaad slechts vijfhonderd euro.

L.H. Wiener