Fijn interview met A.L. Snijders op Literair Nederland door Ingrid van der Graaf. Toevallig sluit een deel van het interview goed aan bij de discussie over literatuur als elitaire kuntsvorm die dezer dagen in NRC Handelsblad woedt. Snijders zegt dat hij vooral herkend wordt in de Albert Heijn en niet in andere supermarkten:

Is het lezen van zkv’s dan toch een elitaire aangelegenheid?
Lacht, ‘Ja, elitair als de pest. Ik gebruik te veel moeilijke woorden. Wat heeft dat nou te betekenen wat ik schrijf vragen mensen zich af, ze ergeren zich er wel aan. Ik probeer nu verder te gaan met het zkv, het nog onbegrijpelijker te schrijven. Al wil ik niet volkomen onbegrijpelijk schrijven.’

In het interview wordt ook duidelijk dat Snijders na de dood van zijn vrouw Y niet meer alleen leeft op zijn boerderij in Klein-Dochteren. Hij heeft sinds kort een verloofde. ‘Drie jaar geleden is haar man overleden, en een paar maanden geleden hebben wij elkaar gevonden.’

Van A.L. Snijders verscheen onlangs een nieuwe bundel zkv’s: Doelloos kijken.