Jacques Tersteeg wist waarom er lampen in het koor branden in de Beatrijs. In de bundel opstellen Wie veel leest heeft veel te verantwoorden, aangeboden bij het afscheid van F. Lulofs aan de Rijksuniversiteit Groningen pluist Tersteeg een schijnbaar klein detail minutieus uit. Tersteeg gaf literatuur van de Middeleeuwen bij dezelfde universiteit in de tijd dat ondergetekende daar studeerde. Een aimabele man wiens fascinatie voor de spelling van het woord ‘ridder’ in diverse edities van Reinout van Montalbaen wij niet helemaal begrepen. Tijdens een werkcollege waren we acht weken lang bezig met de reconstructie van de tekst tijdens een werkcollege en ook daar ging het om het detail dat een wereld aan informatie bevatte.

Als je de (onvolledige) publicatielijst van Jacques Tersteeg op DBNL bekijkt, dan kun je het alleen maar betreuren dat iemand die zoveel wist geen mooi boek heeft nagelaten met artikelen over zijn vakgebied. Na zijn pensionering werd hij vooral dorpshistoricus in het plaatsje Winsum (net boven de stad Groningen). Het in memoriam in het Dagblad van het Noorden gaat vooral over zijn laatste jaren, maar ik herinner me vooral de vertellende docent, een uitstervend ras, die met speels gemak de middeleeuwen dichtbij kon halen.

(foto Jacques Versteeg via zijn LinkedIn-pagina)