Reportage: Peter Middendorp maakt het weer goed met Emmen dankzij De dood en de gladiolen
Het kan verkeren. Toen in 2014 de roman Vertrouwd voordelig uitkwam waarin Peter Middendorp zijn jeugd in Emmen op fictieve wijze vormgaf, veroorzaakten zijn uitspraken over Drenthe in de Volkskrant een storm van protest in de provincie. Eric van Oosterhout, destijds burgemeester van Aa en Hunze, ventileerde op Twitter ook zijn verontwaardiging: ‘een volgend bizar hoofdstuk in de serie ‘waarom moet je weg uit #Drenthe’.’ Gisteren sprak dezelfde Van Oosterhout, nu burgemeester van Emmen, vol lof over de briljante columnist van de Volkskrant bij de presentatie van de bundel De dood en de gladiolen. Je kon merken dat Van Oosterhout niet zomaar wat zei of voorlas wat een ambtenaar voor hem had opgeschreven, hij meende elk woord. De twee hadden het afgelopen jaar al vaak naast elkaar gezeten op de tribune van FC Emmen en Middendorp had inmiddels gemerkt dat Van Oosterhout echt iets van voetbal wist én van literatuur.
De twee hadden elkaar ook voor het eerst ontmoet bij de club. Volgens Van Oosterhout liet Middendorp een papiertje vallen waardoor hij genoodzaakt was om het op te rapen, of deze oefening in gedwongen nederigheid per ongeluk was of niet wist de burgemeester nog steeds niet, maar dat was wel het moment waarop ze elkaar voor het eerst de hand schudden.
De sfeer in Boekhandel Vermeer was ook totaal anders dan vijf jaar geleden bij de presentatie van Vertrouwd voordelig. Toen stonden er uit voorzorg beveiligers buiten die opstandige Drenten moesten tegenhouden, nu was iedereen vriendelijk en aardig voor elkaar. Zo was er de aimabele zanger Justin Ripassa die in zijn vrije tijd gastheer is van de perskamer van FC Emmen. Hij zon zijn eigen liedjes, maar ook klassiekers, waaronder de Drentse evergreen ‘Op fietse’ van Daniël Lohues (neef van Middendorp).
In de tijd dat Emmen promoveerde, overleed de vader van Middendorp. Het jaar waarin de FC Emmen op avontuur ging in de eredivisie, was voor hemzelf het jaar waarin hij rouwde om het verlies van zijn vader. Het eerste officieuze exemplaar ging daarom naar zijn moeder die het boek van haar zoon uit handen van haar kleindochter ontving. Wat Middendorp overkwam gold eveneens voor de trainer van Emmen, Dick Lukkien, die ook zijn vader verloor in die tijd. Dat schiep wel een band, zei de trainer. Volgens Middendorp was hij Lukkien van de mensen die Drenthe weer een reden gegeven had om trots te zijn, wat Lukkien in zijn dankwoord na de overhandiging van het officiële eerste exemplaar meteen relativeerde. Opscheppen hoort niet zo in Emmen en in het in ontvangst nemen van complimenten zijn ze ook niet heel erg getraind.
Het was dus allemaal pais en vree in Emmen. En ook Jan van Helden, promotiehoofd van Prometheus, die drie uur onderweg was geweest om in Emmen te komen met het openbaar vervoer, zag bij de nazit in café Rue de la Gare dat alles goed was. Tijd voor een bittergarnituur, die we voor de gruwelijke hoeveelheid kinderen die naar binnen kon werken, maar snel op ons tafeltje plaatsten.
