Dit is geen goede titel

Tot nu toe heb ik in mijn leven meer verdiend met mijn recensies dan met mijn literaire werk. Dat blijkt elk jaar opnieuw als ik de betaling van de Lira krijg, de ‘leenrechtgelden’. Vorig jaar werd mijn roman De valkunstenaar 108 keer uitgeleend en dat levert een bedrag op van € 16,42. Daarbij komen nog andere boeken en het totaal bedrag komt dan uit op € 32,75. Daar gaan nog administratiekosten vanaf en dan kom je uit op € 29,18. Bij de Lira krijg je elk jaar ook een vergoeding voor de recensies die je schrijft voor de krant en die gebruikt worden voor de LiteRom. Dat is altijd een extraatje waar je niet op rekent. Dit jaar € 737,63! En dan krijg je de boeken ook nog gratis. Je snapt niet waarom niet iedereen recensent wordt.

In het overzicht van de Lira staan de titels van je recensies onder elkaar. Bij het Dagblad van het Noorden en de Leeuwarder Courant hebben we de traditie dat we een beetje pakkende kop boven ons artikel proberen te verzinnen. Dus niet ‘Oek de Jong schreef opnieuw meesterwerk’, maar ‘Pas op voor Zeeuwse schuren’. De ene keer lukt het beter dan de andere keer, maar soms weet je binnen de beknopte ruimte iets te verzinnen waar je zelf tevreden over kunt zijn. Alleen heb je na een jaar geen idee meer waar die recensies over gaan:

Van een stuk of zeven titels weet ik nog waarover die gaan en bij de rest moet ik gokken. Ik dacht dat ‘Niets te vertellen’ bij het debuut van Sol Bouzamour hoorde, maar dat blijkt ‘Liever geen Marokkanen’ te zijn (die op Tzum weer is omgedoopt tot ‘Machismo vermengd met misogynie‘). Als ik blader in het digitale archief van de krant blijkt dat ‘Niets te vertellen‘ hoort bij de recensie van Bestsellerboy van de succesvollere broer Mano Bouzamour.
Ik ben het meest tevreden over ‘Het geluid van nirkende koeien’, ‘Glittertje hier, glijmiddeltje daar’ en ‘Zeiken kan iedereen, maar schrijven niet’ (dat moet L.H. Wiener zijn).

Een literair blog als Tzum heeft als kop boven een recensie in eerste instantie de saaie gegevens (Recensie: Auteur – Titel) en dan pas de echte titel van het stuk. Dat heeft met de vindbaarheid van het artikel op Google te maken. Voor nieuwsberichten mogen we creatiever zijn. Je kunt koppen schrijven in het genre ‘Schrijver X doet Y’ maar soms probeer je iets meer attentiewaarde te kweken, al is de ene eindredacteur de andere niet. Ali B. verpest pr-moment Robert Vuijsje over nieuwe roman – ‘Jouw boek is niet relevant, pik!’ is een leuke kop die uitnodigt tot lezen. De kop ‘Wat Thierry Baudet afgelopen vrijdag bij Chris Aalberts deed, deden de fascisten in de jaren dertig bij Simon Carmiggelt’ is een titel die de aandacht vroeg en kreeg, want meer dan 27.000 bezoekers kwamen er sinds vorige week op dat artikel af. De, niet zo bijzondere, kop bevat alle ingrediënten voor een bericht dat viraal kan gaan en een week waarin je behoorlijk veel reacties van malloten moet blocken. Maar het meest succesvol, met meer dan 48.000 kijkers sinds 2015, bedacht op een nieuwsluwe dag ter vulling is Keiharde porno met Suske en Wiske, Lucky Luke en Bertus Aafjes op Catawiki. Nog elke maand komen er zo’n duizend bezoekers alleen op die titel af. Je snapt niet dat niet iedereen blogger wordt.

Coen Peppelenbos