Guillory haalt alles uit de kast in Farmhand

Wie Farmhand probeert uit te leggen, verliest zich al snel in details om het niet al te vreemd te maken. De Amerikaanse comicserie, van schrijver-tekenaar Rob Guillory die bekendheid verwierf met het groteske en hilarische Chew, is een kruising tussen horror en humor, met iets van de actualiteit, interplanetaire business en subversieve Artificial Intelligence. Dan is het ook nog een familiekroniek, een misdaadverhaal en is de suspense nooit ver weg. Voila, Farmhand is het allemaal.

Het verhaal speelt zich af in Freetown, Louisiana, op de geavanceerde boerderij van Jedidiah Jenkins, een gesoigneerde redneck op leeftijd met Hulk Hogan-snor die er een bijzonder werkveld op nahoudt. In plaats van gewassen of dieren, houdt hij zich bezig met de kweek van ledematen en organen. Dat gebeurt met alle vanzelfsprekendheid en dat ziet ook zijn zoon Ezechiël, die na een afwezigheid van een lange tijd met zijn jonge gezin naar het boerenbedrijf terugkeert. Wat hij tegelijk merkt, is dat ongeveer iedereen achter het geheim van Jedidiah aan zit. Zo ook Thorn, Jedidiahs voormalige zakenpartner, die het veredelde zaad voor zijn eigen zaak heeft ingezet. Gevaar ligt op de loer, al gebeurt (nog) niets in het openbaar.

Het leuke van de serie is dat het ondanks de thematiek een heel lichtvoetig verhaal is. Dat heeft voor een deel te maken met de rustige figuur van Jedidiah die geen blijk geeft van stress of malheur. Het tempo is precies goed, vooral in de tweede trade paper back, die de losse deeltjes van 6 tot en met 10 verzamelt. De spanning- en horrorelementen zijn goed gedoseerd: er hangt een prettige dreiging boven het verhaal, die de lezer er goed bij houdt.

De tekeningen van Guillory zijn lekker grillig en hebben het hoekige van street art, gecombineerd met een vleugje fifties atoomstijl. Maar vooral zijn ze cartoonesk wat zeker bijdraagt aan de fijne balans tussen humor en spanning. De futuristische boerderij is geestig verbeeld. Ondanks de serieuze zaken die er plaatsvinden, is het geen gesloten bolwerk met hoge hekken en schrikdraad. Sowieso hangt er geen onverdraaglijke agressieve sfeer in het verhaal, ondanks dat er genoeg gebeurt dat het daglicht niet werkelijk kan verdragen. Het is er een beetje, in een fijne balans met de rest.

De cliffhanger waarmee de tweede trade paper back wordt afgesloten, maakt nieuwsgierig naar het vervolg dat inmiddels is opgestart. Echte fanaten volgen de serie in de losse deeltjes: Farmhand 11 verschijnt op 20 november en is het eerste nummer van de derde story arch (iedere trade paper back, kortweg TPB, heeft en min of meer afgeronde verhaallijn).

Farmhand is een succesverhaal: de reeks verkoopt goed in de Verenigde Staten en daarbuiten, de lezers en critici zijn enthousiast en er zijn plannen voor een Farmhand-televisieserie. Guillory, die al een immense fanbase heeft vanwege Farmhand’s voorganger Chew, heeft weer raakgeschoten: Farmhand is veel van alles en ook nog eens in een perfecte combinatie. Dat is knap.

Stefan Nieuwenhuis

Rob Guillory – Farmhand. Image, twee TPB’s verschenen: deel 1 Reap what was sown (15,99) en deel 2 Thorne in the Flesh (18,99), 144 blz. per deel.