A.L. Snijders beleeft geen eenzame kerst. Presentator Niels Heithuis feliciteerde hem vanochtend in het programma De Ochtend van 4 met zijn huwelijk. Het gesprekje voorafgaand aan het voorlezen van de wekelijkse ZKV ging als volgt:

N.H. Goedemorgen meneer Snijders en gefeliciteerd.
A.L. Goedemorgen Niels en bedankt daarvoor.
N.H. Waar is dat voor?
A.L. Dat ik getrouwd ben.
N.H. Ja.
A.L. Ja enne…
N.H. Voor de derde keer in uw leven.
A.L. Ja, voor de derde keer ja. Waarschijnlijk wel voor de laatste keer. Ik ben in 1937 geboren en dan heb je toch een hele tijd achter de rug. En ik ben geboren in de Roompotstraat in 1937. Dat is een straatje in de Rivierenbuurt. In mei van dit jaar heb ik een mevrouw leren kennen, Ineke Maria Swanevelt, en daar ben ik verliefd op geworden en gelukkig zij ook op mij. En toen na een paar maanden dacht ik: ik moet met die vrouw trouwen. Dus toen heb ik gewoon aan haar gevraagd, vanuit het niks: ‘Wil je met me trouwen’ en tot mijn geluk en verbazing zei ze meteen ‘Ja.’. Dat huwelijk is vrijdag, deze vrijdag, voltrokken. Natuurlijk in de Rivierenbuurt waar zij gewoon woont op een huis. Ja ik woon in de Achterhoek, maar dat kan allemaal. Dat gaat heel goed, en de donderdag ervoor heb ik een verhaal voor haar geschreven, wat ik direct ga voorlezen, ‘Gevallen engel’ heet het. Dat heeft zij vrijdag, op de dag van het huwelijk, in een zaaltje dat daarvoor was, ook voorgelezen voor de mensen die zij en ik kenden en die daar waren gekomen. In de Rivierenbuurt. Dus de Rivierenbuurt speelt wel een belangrijke rol in ons leven en die komt ook in dit verhaal voor, wat niet over ons gaat, maar er wel op geënt is, nou ja een beetje, oké. Dat wil ik voorlezen voor jou.
N.H. Wat romantisch eigenlijk, zoals u dat vertelt. Dat je na een paar maanden denkt: ik ga deze vrouw gewoon ten huwelijk vragen.
A.L. Precies ja.
N.H. Huppakee.
A.L. Want ik heb eigenlijk nooit begrepen, want ik heb veel aansluitingen gemist in de moderne tijd, waarom iedereen contracten gaat doen en dat soort dingen, terwijl het huwelijk dat is toch gewoon de beste vorm om met elkaar samen te wonen. Dat zei de notaris ook al tegen me dus ik dacht: god, ik ben niet helemaal gek geworden. Verder kan ik me er niet in verdiepen.
N.H. Waarom zei die notaris dat eigenlijk? Want er zijn ook wel mensen die zeggen: ‘Ik laat de overheid erbuiten.’
A.L. Oh, dat is weer een heel nieuwe, oh…
N.H. Die kende u nog niet.
A.L. Nee.
N.H. Nee, maar omdat u zei ik weet niet precies waarom mensen met al die contracten en allemaal gaan lopen doen.
A.L. Ja, nee, dat weet ik niet.
N.H. En waarom zei de notaris dan dat dit het beste is.
A.L. Het eenvoudigste, want dat andere ding moet je steeds maar vernieuwen. Dat is bij het huwelijk ook zo want de wetten veranderen, als er aanpassingen zijn. Maar goed: het is gewoon uit ouderwetsigheid.
N.H. Er wordt meteen op gereageerd via de NPO-radio4-app.
A.L. Oh.
N.H. ‘Gefeliciteerd meneer Snijders en nog veel gelukkige jaren,’ van Anne Nap en [een ander] schrijft: ‘Wat moedig, van A.L. Snijders om weer te trouwen.’ Hèhèhè.
A.L. Ja.
N.H. ‘Van harte gefeliciteerd, cadeautekentje’
A.L. Wat is daar moedig aan?
N.H. Dat staat er dus niet bij.
A.L. Nee, maar weet jij dat?
N.H. Nou, sommige mensen hebben natuurlijk niet zo leuke ervaringen met het huwelijk, dus die denken: nou, om er weer aan te beginnen.
A.L. Oh… Ja, dat kan ja.
N.H. Maar dat geldt niet voor u, ja ook voor u, maar daar hebben we het in de podcast over.
A.L. Oh ja, ja.
N.H. Die oude geschiedenis toch?
A.L. Ja, oude geschiedenis.
N.H. En nu ben u aan een nieuwe geschiedenis begonnen en dat is mooi.
A.L. Oké.