Recensie: Andrew Ridgeley – Wham! George en ik
Een eerbetoon aan een vriendschap
Wie in december de radio aanzet, loopt grote kans om het nummer ‘Last Christmas’ te horen. Het nummer van Wham! is een klassieker geworden, maar in het jaar dat het werd uitgebracht bleef één nummer hen de baas: ‘Do They Know It’s Christmas?’ het nummer van Band Aid. George Michael maakte ook deel uit van die groep zangers die voor het goede doel dat nummer opnamen, maar kon het toch moeilijk verkroppen dat zijn eigen nummer net even minder verkocht. Andrew Ridgeley had de uitnodiging om naar de studio te komen niet helemaal begrepen, dus hij staat niet tussen alle grootheden te zingen. Hun eigen nummer ‘Last Christmas’ werd de best verkochte hit van Wham! die nooit op 1 kwam. In Wham! George en ik vertelt Ridgeley over de wordingsgeschiedenis van het nummer en de opnames van de beroemde videoclip waarin we George Michael en Andrew Ridgeley in de sneeuw zien dartelen. Michael deed toen nog zijn best om heteroseksueel over te komen. De vrienden en vriendinnen die je in de clip ziet zijn echte vrienden en geen acteurs en de après ski die we op beeld zien werd overgoten met behoorlijk wat drank.
De avond kwam tot een einde met een dronken hindernisloop over de hotelbalkons. Op sneeuwlaarzen na bloot, sprongen we over de scheidingsmuren. De snijdende kou zorgde ervoor dat het er niet bepaald indrukwekkend uitzag. Nadat we de eindstreep hadden gehaald, draaide ik me om en zag ik de regisseur en zijn vrouw, die redelijkerwijs geen pottenkijkers hoefden te verwachten, bezig met wat echtelijke pret. De vrouw gaf een gil toen we onze billen tegen het glas drukten en over onze schouders heen naar hen zwaaiden.
Denk daar maar aan als je dat nummer voor de miljoenste maal hoort.
De grootste schok bij het lezen van dit boek was dat Andrew Ridgeley zelf helemaal niet homoseksueel was, terwijl hij in de jaren tachtig wel ongeveer alles belichaamde wat ik aantrekkelijk vond in man. In Wham! George en ik beschrijft hij zijn vriendschap met Georgios Panayioutou die al op school begon en die zou uitgroeien tot een hechte vriendschap. Het tekent een beetje het isolement van George Michael dat hij pas zijn coming out beleefde tegenover Ridgeley tijdens de opnamen van de clip voor ‘Club Tropicana‘.
Dat Michael en Ridgeley een succesvolle band werden, is vooral in het begin vooral te danken aan het doorzettingsvermogen van de laatste. Dat na de eerste singles de verhoudingen anders kwamen te liggen – Michael was de betere vocalist en de betere schrijver – zorgde wel voor enige teleurstelling bij Ridgeley, maar hij erkent al snel de meerdere in zijn jeugdvriend. Wham! blijkt later de startmotor te zijn voor een grootse solocarrière van George Michael, terwijl Ridgeley uit de schijnwerpers stapt. In het boek eist hij wel zijn aandeel op voor enkele nummers die vooral aan Michael zijn toegeschreven, zoals ‘Careless Whisper‘ en die door sommigen betwist wordt. Voor de rest is Ridgeley buitengewoon ruimhartig in zijn lof voor George Michael en er zitten alleen wat plagerijtjes in over de kledingkeuze van zijn vriend en zijn manie om eindeloos zijn haar te föhnen. Wham! George en ik is een eerlijk eerbetoon aan een vriend.
De vertaling van het boek, vol understatements en lichte ironie, is nogal krukkig. ‘De jaren tachtig waren de dageraad van een nieuw tijdperk.’ Bij een tournee in China. ‘En op zijn unieke manier kwam Simon tot de conclusie dat de beste manier daarvoor was om Wham!s bruisende popmuziek te introduceren in het Middelste Koninkrijk.’ Het Middelste Koninkrijk?
Op Eerste Kerstdag 2016 overleed George Michael. Met die trieste noot eindigt Ridgeley zijn boek.
Tegen de tijd dat hij zichzelf had ontwikkeld tot George Michael, hadden hij en Wham! mijn leven voor altijd veranderd. Nu heb ik alleen nog de muziek die we samen maakten, de video’s op YouTube en een hele berg knipselalbums, vol met artikelen uit tijdschriften en kranten, bewaard door mijn moeder. En de herinneringen aan een gouden vriendschap.
Coen Peppelenbos
Andrew Ridgeley – Wham! George en ik. Vertaald door Marian van der Ster en Paul van den Belt. Spectrum, Amsterdam. 288 blz. € 20,99.
Nou, nog één keer dan:
(foto: still uit Club Tropicana)