Recensie: Sytse van der Zee – John’s Wood house
Wat open ligt
John Wood schrijft: ‘Achterlaten wat nog open ligt is onverdraaglijk. / De open wonden, het onherstelbare, het onvervulde verlangen. / Het verlangen naar hetgeen je nooit zult weten.’ Dit is de drijfveer van het beeldverhaal van Sytse van der Zee, getiteld John’s Wood house.
John krijgt na drieënveertig jaar een brief van een vroegere geliefde, Desire. Hun liefde duurde drie weken. Toen ontdekte Johns vader dat een meisje bij hem was ingetrokken. John wilde geen problemen met zijn vader, want hij wilde zijn fabriek overnemen. Het meisje wil hem niet compromitteren en vertrekt. Ze wist nog niet dat ze zwanger was van een tweeling, die ze te vondeling legde. Ze vraagt in de brief of hij op zoek wil gaan naar de tweeling om hun recht te doen.
Johns vriend is notaris. Hij vraagt hem zijn testament aan te passen ten gunste van zijn zonen. John voelt zich schuldig. Hij heeft verkeerde keuzes gemaakt. Hij heeft als vader gefaald, ook ten opzicht van zijn dochter Sherilyn, wier moeder bij de geboorte overleed. Zij werd opgevoed door de tuinman.
John vraagt hulp bij zijn verdwijnen… Er moet een akte van overlijden komen. In het boek zien we een tekening van een brug over stromend water, waarin iets is geworpen. Met de notaris kan John op een geheime manier contact onderhouden. De erfgenamen worden op de hoogte gesteld. Sherilyn en haar vriend, de tuinman Harry, zijn zeer teleurgesteld. De twee zonen kennen elkaar niet. Leo is uitgever van succesvolle belletrie, Norman is accordeonist. Zij vallen bij de notaris in elkaars armen. Na lezing van het testament valt Sherilyn flauw. De broers krijgen het complete fortuin en de fabriek, de Woodvilla en een boshuis. Sherilyn krijgt een toelage en Harry een legaat onder voorwaarde dat hij het gazon van de Woodvilla blijft verzorgen. De broers besluiten dat Sherilyn in de Woodvilla mag blijven wonen met haar tuinman.
Het verhaal ontvouwt zich verder. Er gebeurt van alles dat ik hier niet wil verklappen, maar het loopt niet goed af met Harry of toch? Norman zegt: ‘Het is verrukkelijk om op mijn mobylette aan alles te ontsnappen.’ en dat gebeurt ook. De notaris zorgt voor seksuele verrassingen. De kinderen van de broers krijgen een incestueuze relatie. De lezer/kijker volgt het vooral aan de hand van de bijzondere en mooie, geheimzinnige tekeningen. Deze zijn in groot formaat (25 bij 30), zwart/wit, met verfijnde arceringen. De verhouding tekst en tekeningen is goed doordacht. Er is juist zoveel tekst dat het verhaal in beelden, die het belangrijkste zijn, goed te volgen is. De tekeningen moeten geduldig ‘gelezen’ worden.
Dit prachtige boek is uitgegeven met ondersteuning door het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie en zeer fraai uitgegeven door Hoogland & Van Klaveren voor de onwaarschijnlijk lage prijs van €17,50.
Remco Ekkers
Sytse van der Zee (tekst en beeld) – John’s Wood house. Hoogland & Van Klaveren. Ongenummerde bladzijden. € 17,50.