Iedereen weet zo onderhand wel dat het Haagse festival Crossing Border de meerjarige subsidie kwijtraakt als het aan de adviescommissie ligt waarin Ellen Walraven zitting had. Walraven die artistiek directeur van Writers Unlimited werd, het festival dat juist meer subsidie van de commissie kreeg. Uitgever Joost Nijsen kent het festival Crossing Border, niet alleen vanuit de papieren, maar omdat hij er geweest is en er zelfs schrijvers voor zijn fonds heeft opgedaan. Met het inclusiviteitscriterium kan Nijsen niet zo veel.

‘Inclusiviteit’ blijkt momenteel het allesbepalende criterium. De Behre’s zullen dat woord nou eens niet tig keer keurig in hun aanvraag verwerkt hebben. Maar wie Crossing Border kent, weet dat dit in alle opzichten vanaf het begin het meest kleurrijke, diverse festival is van alle literaire evenementen. Dichters, performers, zangers, mengvormen. Geel, bruin, wit. Hetero, macho, gay. Lower, middle en upper class. Street artists en literaire eminentie.

Nijsen hoopt dat gemeenteraad het tij nog kan keren:

De gemeente Den Haag zal er, hopelijk, van wakker liggen, en op zijn schreden terugkeren. Anders verliest deze stad internationaal cultureel aanzien.

Lees de hele column hier.