Twee weken geleden schreef Gerbrand Bakker in zijn column in Trouw dat hij graag bij Margriet van der Linden wilde aanschuiven in het programma M. Er is net een nieuw boek verschenen van Bakker: Knecht, alleen.

De redactie had echter nog geen zin in Gerbrand Bakker. Wel nodigden ze Rutger Bregman aan tafel.

“Wat leuk! Margriet geeft die jongen die nooit op tv is de kans iets te vertellen over zijn boek dat nu vertaald is in het Engels en wat deels verfilmd gaat worden door een Amerikaanse producent! En dat deel is niet eens door hemzelf bedacht, het is een allang bekend verhaal, waarover deze zomer zelfs een documentaire uitkomt waar Rutger niets mee te maken heeft. Maar mensenlief wat een succes, wat een eer voor zo’n jongen uit de polder en wat fijn voor hem dat hij eindelijk eens op de tv komt!”

Helaas kent Bakker de wetten van de talkshow. Sander Bax heeft in De literatuur draait door al beschreven dat auteurs vooral uitgenodigd worden als ze al succes hebben en dat hun optreden op tv deel uitmaakt van dat succesverhaal (maar ook weer niet te veel, want dan gaat het ten koste van je literaire waarde).

Bakker pleit voor een wat andere aanpak van de redactie van het programma. Een keer een onbekende debutant uitnodigen, dat zou getuigen van lef.

Het gaat namelijk, of: het zou moeten gaan, om de kwaliteit van het werk. Doe het gewoon een keer, durf het. Een experiment! Iets tegendraads! Iets onbregmaniaans! Iets anders! Gelijke kansen voor iedereen! Niet altijd maar de mensen die toch al succes hebben.

Lees de hele column hier.