In zijn column in NRC Handelsblad pleit Maxim Februari voor iets meer slechtheid en wreedheid in kinderboeken. De column onder de titel ‘Verplichte lievigheid is een akelige vorm van terreur’ gaat in tegen de trend om kinderen achter een pedagogische veiligheidsmuur te zetten. Ook Wikipedia gaat erin mee, zegt Februari en hij wijst op de waarschuwing die op de website staat bij het lemma over Struwwelpeter, vertaald als Piet de Smeerpoets. Die tekst is vanmiddag door een gebruiker meteen aangepast.
Eerst stond er:

Het boek bestaat uit tien korte verhalen die allemaal een waarschuwing bevatten. Het boek moet wel echt in de tijdgeest bezien worden. De verhalen zijn vaak wreed en zouden tegenwoordig als kindonvriendelijk worden gezien.

Nu staat er:

Het boek bestaat uit tien korte verhalen die allemaal een waarschuwing bevatten, vaak door de wrede afloop.

Het verandert niets aan de zorg van Februari:

Het verdwijnen van slechtheid uit de wereld vervult me met zorg. Althans, het verdwijnen ervan uit denken en gesprekken. Want, geacht Wikipedia, het is niet zo dat ze het in de negentiende eeuw normaal vonden om duimen van kinderen af te knippen. Ze vonden het niet kindvriendelijk of zo. Ze deden het niet echt; het was een grapje. Een manier om kinderen de dingen te laten doordenken en doorleven. Het was spel. En de gedachte dat dit spel nu kindonvriendelijk is, dat de afgronden van de menselijke existentie uit de cultuur verdwijnen, is zorgelijk.

Lees de hele column met het pleidooi voor ‘een vrolijke vaccinatie met wreedheid’ hier.