Gedicht: Catharina van Daalen – Corona, een sonnettenkrans (14)
14.
Naar het uiteenvallen toegeleefd
deuren gaan open, de lucht, licht
danst over mijn opgeheven gezicht
zingt voor wie nog niet geademd heeft
zachte kus gaat weer over de lippen
maskers gaan af, de achterzak in
aarzelend zoals in het begin
waarover de woorden ons ontglippen
de angst zelf heeft ons iets ontnomen
onvoorzichtig, opeengepakt, te dicht
daar is de tweede golf uit voortgekomen
werkelijkheid beknelt echte dromen
waar zuurstof boven de wateren zweeft
carbon verbindt leven met vier atomen
Catharina van Daalen
(foto: CDC/ Alissa Eckert, MSMI; Dan Higgins, MAMS, publiek domein)