Gedicht: Catharina van Daalen – Corona, een sonnettenkrans (8)
8.
Gevangen in huis, aan de dood ontkomen
telt zij de blaadjes van rode geranium
herinnert zich de macht van het presidium
met jarenlange angst de dag doorgekomen
elk eigen initiatief wordt haar ontnomen
stoofpotpannetjes lauw op de stoep
gelaten klikkend van omroep naar omroep
eenzaamheid heeft zo zijn eigen symptomen
Moedertje Staat uit het moeras herrezen
hoge bomen, volle graven, ruis
op de lijn, stempels verplicht om het huis
te verlaten, toekomst te vrezen,
zelfs op de datsja is het niet pluis
elders ontspringt met kracht een wezen
Catharina van Daalen
(foto: CDC/ Alissa Eckert, MSMI; Dan Higgins, MAMS, publiek domein)