Corrie Hafkamp, schrijfster van kinder- en jeugdboeken, is afgelopen donderdag op 90-jarige leeftijd overleden. Voor Vechten voor een veldje (1975) kreeg ze een Zilveren Griffel. Ze heeft een groot aantal delen in de Pinkeltje-reeks geschreven en daarmee de succesvolle serie van Dick Laan vortgezet.

De terugtocht uit 1990 is een dystopie van het soort dat later erg populair werd. Het is het enige boek dat door de kinderboekhandel in Groningen werd afgeraden om te lezen omdat er geen sprankje hoop in zat voor de kinderen. Ondergetekende, destijds al ruim volwassen, kreeg het alleen met een waarschuwing mee naar huis.

In 1994 verscheen Op Hugo Donker mag je slaan beschrijft ze haar oorlogsherinneringen. Lieke van Duin schrijft er in Trouw over:

Voor een groot deel gaat haar verhaal over wat ze in navolging van Theo Thijssen „het taaie ongerief” van de oorlog noemt: Schurft en luizen. Gebrek aan eten, kleren, schoenen, zeep, stookhout, medicijnen. Het ruilen van een fornuis voor een roggebrood en vijf eieren. Het niet meer kunnen lopen van de honger. Met lezen komt ze de oorlog door: gedichten (steeds afgedrukt) en verhalen over kinderen die het nog slechter hebben, zoals Andersens sprookje over het meisje met de zwavelstokjes. Ze was „zielsgelukkig dat woorden niet op de bon waren”.

In een interview werd gevraagd naar de top 3 van haar eigen boek, het antwoord: Het masker van de dondervogel, Van hier tot achter de zon en Op Hugo Donker mag je slaan.