De ‘persoonlijke, sterloze boekenrubriek’ van tv-presentator Matthijs van Nieuwkerk in de Volkskrant bestaat voor de helft uit een tekening, elke week anders, van Matthijs van Nieuwkerk die een boek leest. Vandaag ligt Van Nieuwkerk op een bank. Hij heeft zijn sokken uitgetrokken. De onderste helft van de pagina wordt in beslag genomen door rubriek waarin een boek besproken wordt aan de orde komt. De helft van die helft gaat over ditjes en datjes uit het leven van Matthijs van Nieuwkerk, het lijkt haast wel een column.

Voordat Matthijs van Nieuwkerk aan zijn boek ‘uit de stapel net verschenen boeken’ toekomt, deze week is het Dit gaat niet over grasmaaien van Ellen Deckwitz, gaat hij in op de moeilijke poëzielessen aan de universiteit. Docent van dienst was Tom van Deel die door Matthijs werd gefopt met enkele als gedichten gepresenteerde readymades uit de voetbalcommentaren van Hugo Walker.

Tom van Deel, ook criticus bij Trouw, krijgt een verwijt mee dat nogal merkwaardig is afkomstig van iemand die jarenlang een tv-programma presenteerde dat aan elkaar hing van vriendjes en vriendendiensten.

Van Deel was verder de kwaadste niet; een vriendelijke mandarijn, jureerde er iets te lustig op los, had ook veel te veel literaire vrienden voor een eerlijk oordeel in zijn recensies, maar achter deze zweem van nepotisme klopte een groot hart voor de Letteren.

Daarna worden er drie positieve alinea’s besteed aan het boek van Deckwitz.

Dichter en poëziedocent. Ik zeg er in het licht van het voorafgaande even bij: ik ken haar helemaal niet.

Vreemd, want zij is wel te gast geweest in De Wereld Draait Door. Van Nieuwkerk introduceerde haar toen als Sjuul Deckwitz.