Voor haar zaterdagse boekencolumn in de Volkskrant krijgt Sylvia Witteman regelmatig boeken aangereikt door lezers. Niet altijd deelt ze mening van lezers.

Dan lees ik een boek dat me door meerdere mensen is aangeraden, waarvan er miljoenen zijn verkocht, een boek dat desondanks zo weerzinwekkend slecht is dat ik het niet kan uitlezen zonder schelden en kokhalzen.

Tot die boeken behoort Haar naam was Sarah van Tatiana de Rosnay. Witteman schaart het boek, samen met wat andere boeken onder ‘Holocaustkitsch’ en concludeert (pas op, ironie in de vorm van overdrijving):

Echt een boek om te verbranden.

Lees de hele column hier.

Lees hier de recensie op Tzum over Haar naam was Sarah.