Mooi artikel van Sander Becker vandaag in Trouw over mislukte projecten van schrijvers, de literaire lijken in de kast. Nicolien Mizee had de titel Dood op de boot al aangekondigd omdat het schrijven aan Moord op de moestuin zo beviel. Vanwege de research besloot ze om samen met haar man een korte cruise te maken. Dat werd geen succes.

Mijn man is zeventig, maar aan boord behoorden we tot de kleuters. De andere passagiers waren stokoud. Er was een kleine lounge waar harde Nederlandstalige muziek klonk. Bij het eten kon je kiezen uit een schep gele of bruine kledder. We zaten aan tafel met hele nare mensen die steeds maar over andere cruises praatten.

Het duurde niet lang:

Toen we in Zaandam even van boord mochten, barstte ik in huilen uit. Ik kreeg een paniekaanval en durfde niet meer terug. Mijn man heeft toen de koffers van boord gehaald en we zijn met bussen en treinen terug naar huis gegaan.

Sindsdien heeft Mizee het werk aan de roman gestaakt.

Ook Gerbrand Bakker zat ooit in hetzelfde vaarwater:

Het boek ging over een grote groep homo’s die denken dat ze naar een dansfeest op een cruiseschip gaan. Maar dan begint dat schip ineens te varen. Als ze op volle zee zijn, blijken ze ontvoerd door deels lesbische vrouwen.

Rob Schouten en Kristien Hemmerechts lieten hun hoofdpersonen geen cruise maken, maar kennen wel een schrijfproject dat faliekant mislukte. Schouten besefte het nog net op tijd, want er was al een uitgever die hem een voorschot had betaald.

Lees het hele artikel hier.

(afbeelding © André Keikes)