Als je het herdenkingsnummer van de Vestdijkkroniek ter gelegenheid van de 50ste sterfdag van Simon Vestdijk openslaat stuit je meteen op het doodsportret dat Eddy Posthuma de Boer van hem maakte. Een wat harde binnenkomer, maar echte kenners van het werk herkenden het portret natuurlijk uit de biografie die Wim Hazeu over de auteur maakte.

Toen ik schoolging was de Vestdijkkroniek nog een ietwat saai tijdschrift met een rood omslag en zonder afbeeldingen. In lange artikelen werd het oeuvre van Vestdijk gebalsemd. Die heiligheid is er tegenwoordig gelukkig vanaf en dat blijkt ook wel uit de artikelen. Zo schrijft Willem G. Westeijn bijvoorbeeld over de ironie in De kellner en de levenden in het artikel ‘Ironie in De kellner en de levenden‘ waarbij hij eerdere bloedserieuze artikelen over dezelfde roman in de Vestdijkkroniek een beetje wegzet omdat de interpretatie ‘gebukt gaat onder loodzware ernst’.

Het interessantste stuk in deze Vestdijkkroniek is ongetwijfeld het aanbevelingsstuk dat Amy van Marken in 1967 naar de Zweedse Academie stuurde om Simon Vestdijk te kandideren voor de Nobelprijs voor de Literatuur (Vestdijk zal in totaal 15 keer worden voorgedragen). Van Marken schrijft een lijvig rapport, maar laat de aanprijzing ook meteen vergezeld gaan met enkele kritische noten.

Men heeft in Vestdijks prozastijl nogal eens syntactische onvolkomenheden en fouten aangetoond. Meestal lijken die voort te komen uit een zekere slordigheid, sommighe misschien uit koppigheid.

en:

Niemand, en dat geldt zeker ook voor de auteur zelf, zal ontkennen dat hij ook werk van mindere kwaliteit heeft afgeleverd, werk dat geen succes kende, en ook dat hij zich hier en daar herhaalt. Gelet op zijn enorm omvangrijke oeuvre is dat nauwelijks te vermijden.

Hans Anten, Wim Hazeu en Lotte Jensen reageren op dit rapport. Jensen:

Zou ik in 1967 zitting gehad hebben in de Zweedse Academie, die de Nobelprijs voor de literatuur toekent, dan zou ik die in elk geval niet aan Simon Vestdijk hebben toegekend. Het rapport dat Amy van Marken over hem opstelde, geeft daar in elk geval weinig aanleiding toe.

Een interessant nummer van de Vestdijkkroniek en gelukkig veel levendiger dan de Vestdijkkronieken in mijn herinnering. Je hebt veel meer het idee dat hier echte liefhebbers aan het woord zijn in plaats van wetenschappers die het werk onder de theorie begraven. Zo blijft dat immense oeuvre in leven. Dat kan ook René Hesselink van antiquariaat Hinderickx & Winderickx beamen.

Het zal je plezier doen dat ik vorige week de 52 romans van Vestdijk heb verkocht en deze week op woensdag drie boeken van Vestdijk, gisteren drie boeken van Vestdijk en vandaag, net nog, de verzamelde verhalen van Vestdijk. Of het nou met corona te maken heeft of toeval is weet ik niet, maar Vestdijk is populair!

(CP)

Losse nummers van de Vestdijkkroniek zijn verkrijgbaar door overmaking van € 10,- + € 3,45 verzendkosten op ING rekeningnummer NL21INGB0002652301 t.n.v. de penningmeester, Kees Meekel, van de Vestdijkkring te Amsterdam, onder vermelding van Vestdijkkroniek, jaargang, nummer en adres.