Hoewel we op Tzum de boodschap van Lale Gül ondersteunden, gaven we wel kritiek op haar woordkeuze in haar debuut Ik ga leven. Teunis Bunt vindt het ook een belangrijk boek, maar analyseerde het taalgebruik uitvoeriger en doet daarvan verslag op zijn blog Bunt Blogt.

Bij het gebruik van voorzetsels gaat Gül verschillende keren in de fout: de draak steken over, aan overpeinzingen verzonken, aangerekend worden voor, geen zicht hebben over, behoeden van, participeren aan, begeren naar, prefereren over. Ook staat er enkele keren ‘niet in het minst’, waar duidelijk ‘niet het minst’ bedoeld is.

Verschillende keren heb ik gefronst bij de woordkeuze. Enkele voorbeelden: ‘mantelverzorgster’; ‘een te snelle celverdeling’; ‘een welgevallige vrouw’ (een bevallige vrouw of een vrouw die je met welgevallen beziet), ‘het krijt ruimen’ (het veld ruimen, in het krijt treden); ‘wat zal dan mijn weerklank zijn?’ (weerwoord); ‘iets wat ik lastig kon omvatten’ (bevatten); ‘Ik verloochende haar gevolgtrekkingen.’ (Ik ontkende haar conclusies, of Ik was het niet met haar conclusies eens); ‘dan moest je in de lengte staan’; ‘moet eerst de gapende kloof geslecht worden’ (gedicht); ‘meer gepaste dingen te bezigen’ (met meer gepaste dingen bezig te zijn); ‘ik spande mijn oren’ (spitste); ‘Hij ging er vluchtig vandoor’ (vlug); ‘om zijn emoties en open wonden te temperen’; ‘de meeste problematiek’; ‘haar boek met daden is voorgoed afgesloten’ (gesloten); ‘Terwijl ik / alles wat niet mogelijk is in de liefde / de rug omdraai’ (de rug toekeer, de nek omdraai).

En dit is nog maar een fractie van de fouten die hij eruit haalde. De redactrice die Gül op het einde van haar boek bedankt heeft ‘belabberd werk’ afgeleverd, aldus Bunt. Lees zijn hele stuk hier.

In de Volkskrant van vandaag nog meer Lale Gül, waar ze in gesprek gaat met oud-imam Yassin Elforkani. Het was de bedoeling dat ze samen op de foto komen, maar tijdens de poseersessie verandert Gül van mening.

‘Ik weet waar het toe leidt als ik me zo dicht bij een man laat fotograferen’, zegt ze. ‘Ik weet hoe mijn mensen denken. Ik heb gewoon geen zin in dat gezeik.’

Het gesprek is af en toe een twistgesprek waaruit duidelijk naar voren komt hoe weinig inhoudelijke steun Gül krijgt uit eigen kring.
‘Ik ben superpessimistisch over de moslimgemeenschap. Ik dacht dat mensen door mijn boek meer begrip voor me zouden krijgen. Maar ik ben gecanceld door al mijn familieleden, door alle vrienden met wie ik ben opgegroeid, door mijn buurmeisjes. Er is niemand naast me komen staan.’
Lees het hele gesprek hier na.