Vandaag wordt vertaler Hans Boland geïnterviewd in NRC Handelsblad over zijn onlangs verschenen boek Het Nederlands van Tsjechov. Pleidooi voor een emancipatie van de vertaalkunst.

Ook de rel rond de vertaling van het inauguratiegedicht van Amanda Gorman komt ter sprake:

Hoewel vertalers vaak op de achtergrond blijven, stond laatst een poëzie- vertaler enorm in de belangstelling. Marieke Lucas Rijneveld trok zich na kritiek terug als vertaler van Amanda Gorman.

„Ja, daar heb ik wel wat van meegekregen, dat vond ik zo beschamend. Het idee dat je zwart moet zijn, of een vrouw. Wat is dat voor onzin!”

Dat verbaast me. Nadat ik het boekje had gelezen had ik het idee dat u ook niet zo zat te springen om Marieke Lucas Rijneveld, omdat u kennis van de context zo belangrijk vindt. Dus als je een spoken-wordgedicht wilt vertalen van een zwarte dichteres in de VS, moet je die context wel heel goed kennen.

„Ja, dat is wat anders. Maar dan is het niet omdat ze wit is, want anders kun je zelfs van je buurman niks vertalen: jij bent hem niet. Maar in dit geval heeft uitgeverij Meulenhoff natuurlijk voor Rijneveld gekozen omdat ze commercieel interessant is. Ik haat uitgevers. Ze denken altijd eerst aan geld. Jammer, want je hebt natuurlijk echt wel betere vertalers. Maar nu is het meteen een rel geworden. Voor Meulenhoff is dat heerlijk.”

Lees het gehele interview hier.