Column: Coen Peppelenbos – Hotel met uitzicht op uitzicht
Hotel met uitzicht op uitzicht
‘Bent u hier voor het eerst?’ vraagt de jongen voor de zesde keer deze week.
Vanwege corona heeft iedereen zijn eigen grijptang. Er is geen vis bij het ontbijt, het hotel ligt aan zee, het ligt waarschijnlijk te gevoelig.
Een van de twee koffiezetapparaten is stuk. Er is altijd iemand, meestal een man die niet gewend is te wachten, die het probeert. Nee, echt stuk. De wachtrij is een vernedering.
De vrouw met de te luide stem en de te aanwezige kinderen. Elke ochtend een gevecht om de iPhone. Een van de jongens eet elke ochtend zes pannenkoeken met hagelslag. Moeder is bezorgd om de hoeveelheid hagelslag. Over alles discussie.
De vriendelijke jongen vraagt of alles naar wens is. Waar te beginnen? Waar houdt zijn definitie van alles op?
De Duitsers (twee echtparen) hoesten, slikken, keelgeluiden. Sigarettenrokers.
In de verte wordt de zee bevoorraad door het wolkendek.
Het mobieltje houdt veel huwelijken in stand.
Roeren, roeren, roeren.
Achtergrondmuziek op de achtergrond, alleen de herhaling is hoorbaar.
#kutland is trending op Twitter.
De vriendelijke jongen vraagt of alles naar wens is.
Bij de lift pist een hond op de tegels.
Coen Peppelenbos