Nieuws: NRC-recensent Toef Jaeger krijgt volle laag van literaire twitteraars na verdediging Gorman-recensie door Quinsy Gario

Nieuws

08/09/2021

De recensie van activist Quinsy Gario over de vertaling van The Hill We Climb van Amanda Gorman die vandaag in NRC Handelsblad verscheen, houdt de gemoederen van literaire twitteraars flink bezig.

In de literaire wereld recenseren recensenten wel vaker boeken van mensen die ze kennen, maar dit is wel van een heel ander niveau. Politiek recenseren, zoals @JamalOuariachi het noemt. Benieuwd naar hoe NRC überhaupt tot de keuze voor Quinsy is gekomen voor dit stuk. https://t.co/Fkm2G18oeA

— Paula ✨ (@paulaheeger) September 8, 2021

Vanavond reageerde NRC-recensent Toef Jaeger op de ontstane ophef. Op Twitter laat ze weten:

Zeker: we zochten iemand die verstand heeft van poëzie en van de referenties in het gedicht. Dat dat uiteraard weer geklaag gaat opleveren hadden we natuurlijk kunnen weten

— toef jaeger (@toefjaeger) September 8, 2021

Talloze literaire twitteraars vallen vervolgens over de uitspraken van Jaeger. Een kleine bloemlezing:

Is het (verwachte) geklaag niet ook een reden geweest om déze criticus te kiezen?

— ChrétienBreukers (@DeContrabas) September 8, 2021

Integendeel. Ik zit in het geheel niet te wachten op weer allemaal klaagtweets en zoveel maanden na de perikelen rondom de vertaling had ik gedacht dat de meesten wel over de kwestie heen zouden zijn

— toef jaeger (@toefjaeger) September 8, 2021

Maar Toef, als je recensenten geen verstand hebben van de referenties in het gedicht, dan kunnen ze toch gewoon hun huiswerk doen? Dat gebeurt toch de hele tijd mag ik hopen?

— lieke marsman (@liekemarsman) September 8, 2021

Kom op, Toef. Niet doen alsof anderen de zaak opblazen. Jullie plaatsen buiten de vrijdagse boekenbijlage om een belachelijk groot stuk over een gedicht van niks door een gelegenheidsrecensent van niks, met een ideologisch oogmerk. En dan kritiek afdoen als geklaag. Wokiedokie. https://t.co/uN7IpVGYMw

— Jamal Ouariachi (@JamalOuariachi) September 8, 2021

Thomas de Veen en Michel Krielaars gaan hier niet over. Deze recensie staat op de cultuurpagina, dus wij zijn je adelijke mandarijnen. En ja, bij cultuur staan we achter deze recensie van een politiek gedicht.

— toef jaeger (@toefjaeger) September 8, 2021