NRC-ombudsman Sjoerd de Jong houdt als oud-boekenman van de krant scherp in de gaten wat zijn collega’s doen. En dat bevalt hem niet altijd; hij heeft zelfs een archiefdoos getiteld ‘Onbegonnen werk’ voor de kritiek die hij zou kunnen leveren op de stroom voorpublicaties, recensies, podcasts en aanbevelingen van boeken van NRC-medewerkers door andere NRC-medewerkers, soms schrijft een medewerker zelfs over het eigen boek, zoals Janneke Vreugdenhil die een paar pagina’s kreeg in de weekendbijlage om haar eigen kookboek te promoten.

Opvallend is de steek onder water die de wekelijkse boekenbijlage krijgt:

De lichtere genres komen daarbij in de bijlage Boeken van oudsher niet of mondjesmaat aan bod, zoals sport-, tuin- of kookboeken. Kansloos tussen de onuitputtelijke Russische klassiekers en de Tweede Wereldoorlog die in de bijlage nog bijna wekelijks wordt uitgevochten.

Op het eind van zijn stuk herhaalt De Jong zijn commentaar en doet hij een plechtige belofte:

Niet meer doen – zeg ik maar weer, terwijl ik de archiefdoos sluit. Één ding beloof ik: bij mijn memoires, in eigen beheer, géén voorpublicatie of essay van de auteur. Hopelijk wel een genadeloze recensie – keihard tussen de Russen en het oorlogsgeweld.

In 2018 tikte De Jong Michel Krielaars, nu boekenbaas, al een keer openlijk op de vingers. Het lijkt erop of er wat onderlinge animositeit is. Michel Krielaars schrijft vaak over boeken uit Oost-Europa en schreef afgelopen vrijdag een recensie over een non-fictie-werk over de Tweede Wereldoorlog.

Onlangs verscheen van Krielaars De klank van de heilstaat. Musici in de tijd van Stalin. Het boek werd door Rutger Helmers, heel keurig iemand van buiten, gerecenseerd en die gaf het drie ballen mee. Niet echt een juichrecensie. Dit weekend kreeg het boek in de Volkskrant vier sterren van Floris Don.

Daarentegen kreeg Miniapolis van Rob van Essen maar liefst 5 ballen mee van collega Judith Eiselin, terwijl de roman in de Volkskrant van Bo van Houwelingen slechts 3 sterren kreeg.

Je kunt er, kortom, geen peil op trekken. Je kunt hooguit zeggen dat op een ‘verdringingsmarkt’, zoals De Jong de boekenwereld noemt, de aandacht voor het eigen werk ten koste gaat van het werk van anderen.

Lees het stuk van Sjoerd de Jong hier.