Op Neerlandistiek is een interessante discussie bezig over De historie van Sara Burgerhart. Jos Joosten schreef over #metoo in het boek. Marc van Oostendorp en Jos Noorman (ook op deze site) schreven recensies naar aanleiding van de vertaling van Tonnus Oosterhoff. Vandaag reageert Marie-José Klaver: ‘En net als Marc van Oostendorp ervoer ik door Oosterhoffs voortreffelijke hertaling in hedendaags Nederlands minder afstand tot de tekst dan bij het lezen van het 18e-eeuwse origineel.’

Klaver gaat in op de meerstemmigheid in het boek en becommentarieert de keuzes voor citaten die Noorman maakte in zijn recensie:

Heteroglossia veronderstelt het vermogen van de lezer om te luisteren, aldus Valerij Tjupa in het Handbook of living narratology. Net als R. luistert ook Noorman niet naar Sara Burgerhart. Wat Sara Burgerhart schrijft over de aanranding door R. en haar visie op hem laat de recensent volledig buiten beschouwing. Ook het gezichtspunt van de redster van Sara Burgerhart, de dochter van de tuinman, wordt weggelaten.

Lees het hele stuk hier.