Nieuws: Deelnemers webinar NBD Biblion gefrustreerd door feelgoodshow en het verwijderen van kritische vragen
Je kon het van tevoren uittekenen. NBD Biblion zal de dochteronderneming die verantwoordelijk is voor de computergestuurde aanschafsuggesties nooit laten zakken. Het het webinar dat gisteren voor boze recensenten die met een mailtje waren afgedankt was georganiseerd moest vooral laten zien hoe het proces in elkaar had gestoken. Kritische vragen verdwenen opeens uit de chat:
Vooropgesteld, ik geloof in het bookerang systeem van NBD Biblion, maar het webinar was een feest der onnozelheid. Er werd nauwelijks op *zorgen* ingegaan. Erger, er kwam een chatvraag, die kreeg 70 upvotes en vloep, weg. Ten slotte verdween alles en verscheen er deze mededeling pic.twitter.com/NXwX66D7dR
— (@otterhouse) March 15, 2022
Ik vroeg in de chat waarom bibliothekenleden “klanten” worden genoemd ** weggeknipt.. gevoelig.
— Arthur (@ArthurGovers) March 15, 2022
goed, ik had er ook niet heel veel van verwacht… met elkaar in gesprek? hmm, niet met de kritische mensen/ mensen die inhoudelijk meer weten van ai. mijn zorgen zijn hiermee zeker niet opeens weggenomen. @NBDBiblion_ ik begrijp dat we de vragen en antwoorden nog krijgen?
— karin: vóór accurate informatie & democratie!! (@bibliothecarin) March 15, 2022
Hoogleraar Lisa Kuitert deed verslag van de gebeurtenissen en zag dat kritiek op voorhand was geëlimineerd:
Ik zit in de @NBDBiblion_ webinar, wel heel erg een feelgoodshow van mensen die het erg goed vinden dat er snelle en objectieve dus volstrekt nietszeggende tekstjes worden gegenereerd. Go-go Wietske de Jong! (de enige aanwezige recensent)
— Lisa Kuitert (@lisakuitert) March 15, 2022
Iemand heeft ook gevraagd of dit aan leesbevordering bijdraagt. De grote groep lezers met minder leeservaring en niet meer op school, want volwassen, kan die vooruit met zo’n nikserig tekstje?
— Lisa Kuitert (@lisakuitert) March 15, 2022
De vraag: kan de computer ironie herkennen wordt beantwoord met “nee, maar dat kunnen veel mensen ook niet”. #webinar NBD Biblion
— Lisa Kuitert (@lisakuitert) March 15, 2022
Om nog maar te zwijgen van de minder bekende schrijvers. Die komen nu helemaal nooit meer in bibliotheken terecht, omdat het motto vooral lijkt: u vraagt (op basis van bijv. Volkskrant, Trouw, NRC, etc.), wij draaien. Alleen de bestsellers zullen de schappen halen.
— Taede A. Smedes (@tasmedes) March 15, 2022
Floortje Zwigtman noteerde op Facebook de opvallendste uitspraken, waaronder deze:
Els van Swol schreef een verslag op haar eigen weblog:
Ik denk dat ook zulke reacties van de zogeheten ‘criticasters’ (dit woord nam Reijntjes helaas een paar keer in de mond) te begrijpen zijn. Daarbij vraag ik me namelijk af, of overkoepelende instellingen van auteurs wel bij dit hele proces waren of worden betrokken. Het is waar Martijn Noordam (Openbare Bibliotheek Den Haag), die ook aan tafel zat, na een uur achter kwam: ‘Het heeft allemaal met communicatie te maken’. In eerste instantie met miscommunicatie denk ik.
Hella Kuipers schreef op haar weblog:
Naar mijn smaak kwam het daadwerkelijke recenseren te weinig en ook niet juist aan bod. Over de noodzaak van vakspecialisten (De Jong is theoloog) was geen discussie, maar waren besprekingen van ‘gewone’ romans eigenlijk niet gewoon ‘maar een mening’? Het kwam niet uit de verf hoe zorgvuldig je zo’n recensie schrijft. Wel laten doorschemeren dat een boek misschien niet goed geschreven is, maar ook vermelden dat er bij een grote doelgroep belangstelling voor zal zijn, bijvoorbeeld.
Op de vraag of het toch niet eigenlijk puur een bezuiniging was, reageerde Nannini vaag. Er waren wel mensen weg, en het zou ook zeker een besparing betekenen voor de bibliotheken. Bezuinigen gebeurde uiteindelijk continu in de wereld. Trots besloot ze het gesprek: “Andere landen kijken juist naar ons!”
Hoe wij het kind met het badwater weggooien, ja.
Marc van Oostendorp schreef op Neerlandistiek nog dit:
Wat gaat Nannini doen met alle kritiek? Ze organiseert een webinar waarin ze het allemaal uitlegt aan de amorfe massa die geen transformation manager is. Ze ‘neemt ze mee’. Argumenten – als je een keuze moet maken uit tienduizenden boeken is het handig om een oordeel te hebben, als je als bibliotheekbeheerder je eigen keuze wil maken heb je niet genoeg aan alleen statistiek, en ook niet aan de door de uitgever zelf meegegeven ‘metadata’, hoe hoog de kwaliteit volgens jou ook is.
Als het goed is vandaag de hele feelgoodshow te zien op de site van NBD Biblion. De vragen en antwoorden komen morgen, al kan niemand controleren of alle vragen daadwerkelijk aan de orde komen, omdat behalve de organisatie niemand de vragen kon zien.
Ik vond de gespreksleider wel geschikt. Ze oogde neutraal. Natuurlijk wordt het een gelikte en met voorbedachten rade gemaakte webinar. Een dikke sorry in het begin van Nannini, een weinig zelfverzekerde directeur van een bedrijf dat onder vuur ligt, dat was alles. Hoe kopen ze bijvoorbeeld in Rotterdam boeken in? Zou een boek van Bram Baptist, dat is het laatste dat ik mocht recenseren (of volgens sommigen kort beschrijven) ook aan de collectie worden toegevoegd? Een voorbeeld als Esther Verhoef ter sprake brengen lijkt mij niet zinvol. Kortom, alle ergernis is nog steeds volop aanwezig. Vandaag maar even , conform de afspraak met NBD Biblion in gesprek gaan. Het is een zaak om je treurig over te voelen en dat blijft nog wel even dooretteren.
Denk veel na over de bijdragen van Coen Peppelenbos. Heb onlangs een recensie gemaakt over het boek ‘De yark’ van Bertrand Santini. Dat is onderstaande recensie. Zal hem hieronder plakken Ben benieuwd wat een computer hiervan produceert, want het is een complex verhaal met cynische ondertoon. Zal de collectiesamensteller van de bibliotheek zo’n boek dan kiezen? Misschien ben ik te negatief. Laten we het hopen, want anders gaan er pareltjes verloren.
De Yark is een zes meter lang monster. Hij houdt van kinderen, maar dan wel om ze als een smeltend bonbonnetje op te eten. Eén restrictie: hij lust alleen brave kindertjes. Die zijn moeilijk te vinden, want de meeste kinderen zijn onuitstaanbare ettertjes. Op de gestolen namenlijst van de Kerstman heeft hij namen van lieve kinderen ontdekt. Eerst ontsnapt Charlotte door vieze woorden te noemen en Lewis door persoonsverwisseling. Als hij lieverd Madeleine ontmoet, gaat de Yark door de liefde van een kind de wereld heel anders bekijken. Grimmig verhaal dat duistere humor, een poëtisch sprookje en griezelelementen combineert. Zal als voorleesverhaal het best tot zijn recht komen. De fantasieprikkelende inktillustraties in zwartbruine tint wisselen sinistere momenten met lieflijkere afbeeldingen af. Ze excelleren bij de gruwelijke dan weer fijngevoelige inhoud. Vertaald uit het Frans door een topvertaler. Controversieel en wonderlijk verhaal, een gewaagde en opvallende uitgave die bejubeld kan worden, maar ook vanwege de grimmigheid en expliciet gruwelijke details voor een ongemakkelijk gevoel kan zorgen, vooral bij jonge kinderen die mogelijk de humor nog niet goed doorzien. Voorlezen vanaf ca. 9 jaar, zelf lezen vanaf ca. 11 jaar..