Op maandagavond ontmoette ik een mens. Ik had hem nog nooit eerder gezien. Gedurende exact vier minuten keken we elkaar zwijgend aan. We verroerden ons amper en hielden de blik op elkaars ogen gericht. Er vormden zich geen vragen. Het aanvankelijke ongemak zonk naar de bodem van de eeuwigheid die vier minuten kunnen zijn. Er waren geen woorden om de ruimte te kruiden als wierook. Het was klaarte, puurheid van de lucht. Het was een werkelijke ontmoeting met een medemens.