Voor de derde keer heeft Auke Hulst de prijs voor het Beste Groninger Boek gewonnen in de categorie fictie. Voor de roman De Mitsukoshi Troostbaby Company (Ambo|Anthos) kwam de jury loftuitingen te kort; de ‘originele, grootse, en meeslepende roman is erudiet, vaak ontzettend grappig en soms ronduit briljant’. In de categorie non-fictie won het boek Sprekende stenen, Stolpersteine in de Schilderswijk Groningen (Van Gorcum) van Marleen Dohle, Peter Vroege, Mart Coenders, Jan van Maanen, Matteke Winkel. ‘In de heldere en passende vormgeving komen de herdenkingstenen tot leven die geplaatst zijn voor de voormalige huizen van de 262 Joodse Groningers, verzetslieden en andere wijkbewoners die door de nazi’s uit deze wijk verdreven, gedeporteerd of vermoord zijn in de Tweede Wereldoorlog.’

De jury had niet alleen lovende woorden over voor schrijvers die op de shortlist stonden. Schrijvers die de moeite hadden genomen om aanwezig te zijn (terwijl de winnaar niet meer krijgt dan een litho, een bos bloemen en de eer) kregen soms nog een veeg uit de pan van de jury. Lupko Ellen kreeg te horen dat zijn roman avonturen bevat ‘die hier en daar wel wat ongeloofwaardig overkomen.’ Vamba Sherif, die het Boekenbal vroegtijdig had verlaten om vandaag fris en fruitig te zijn bij de uitreiking kreeg deze linkse directe van de jury: ‘Zijn boek leest als een vlotte roman, maar een punt van kritiek is dat alle gebeurtenissen beschrijvend blijven waardoor je er niet helemaal in op kunt gaan. Ook mist soms reflectie op de personages, wat ze enigszins eendimensionaal maakt.’ Ook de makers van Landschapsbiografie van Westerwolde kregen nog een trap na: ‘Ondanks de prachtige foto’s van Frans de Vries doet de vormgeving van Toonbeeld hier en daar wat aan een aardrijkskundeboek oude stijl denken.’

Lees het hele juryrapport hier.