Recensie: Arnaldur Indridason – Smeulend vuur
Het verdwenen kind
De IJslandse thrillerauteur Arnaldur Indridason begint zijn thriller Smeulend vuur door de ogen van een voyeur. Een man kijkt door een verrekijker naar de flat aan de overkant en ziet in een aantal huizen dingen die hij misschien beter niet had kunnen zien. Zo is hij ook de enige die een man naar binnen ziet gaan bij een oudere dame die even later vermoord blijkt te zijn.
Het slachtoffer heeft een tijdje geleden contact gehad met een oud-politieman, Konrad, de hoofdpersoon uit meer boeken van Indridason. Ze had hem om een gunst gevraagd, namelijk op zoek te gaan naar haar kind dat ze vlak na de geboorte heeft moeten afstaan. Hij vond het een onbegonnen zaak en weigerde, maar nu heeft hij spijt en wil het alsnog voor haar uitzoeken, ook omdat hij denkt dat het wel eens iets te maken kan hebben met de moordzaak.
De ‘gewone’ politie gaat natuurlijk ook aan de slag met de moord. Zo wordt van twee kanten naar de dader gezocht waarbij er nog allerlei andere zaken uit het verleden boven water komen. Een sekte met anti-abortusideeën, een criminele vader van een van de rechercheurs, een overspelige buurvrouw van de vermoorde vrouw. En de voyeur die in overtreding is, maar tegelijkertijd de politie behulpzaam kan zijn.
Daarmee verschijnen er steeds meer personages op het toneel die de moord gepleegd zouden kunnen hebben. Figuren die iets verbergen om zichzelf om iemand uit hun naaste omgeving te beschermen. Tot ver in het boek worden nieuwe mogelijke verdachten opgevoerd en bijfiguren die eerst niet als verdachten werden gezien, trekken plotseling de aandacht. Als lezer word je daardoor steeds weer op het verkeerde been gezet. De een zal dat spannend vinden, de ander misschien verwarrend. Er moet veel worden opgelost, niet alleen de moord en het verloren kind, maar ook nog iets uit het privéleven van oud-politieman Konrad.
Het knappe is dat Arnaldur Indridason alle verhaallijnen in elkaar laat haken. Alles heeft uiteindelijk met alles te maken, in meer of mindere mate. Het een leidt tot het ander waardoor iets bijna opgelost wordt of juist weer ingewikkelder blijkt te zijn.
Net als een smeulend vuur dat zich – soms zelfs ongezien – uitbreidt en lastig te doven is, zo wordt de zaak rondom de vermoorde vrouw eerst groter tot hij uiteindelijk wordt opgelost.
Arjen van Meijgaard
Arnaldur Indridason – Smeulend vuur, vertaald door Adriaan Faber. Volt, Amsterdam. 302 blz. € 21,99.