Nieuws: Iedere student aan een lerarenopleiding moet minimaal drie boeken per jaar lezen volgens docenten HU
Docenten Geert van Rooijen en Lys Norbruis van de lerarenopleiding Nederlands aan de Hogeschool Utrecht (HU) zijn een leesoffensief begonnen. Niet alleen bij een talenstudie, maar bij alle lerarenopleidingen zouden studenten gestimuleerd moeten worden om boeken te lezen.
Op dit moment hebben educatieve opleidingen geen leesbevordering in het curriculum. Norbruis: ‘Er is wel aandacht voor spelling of rapporteren.’ Alleen bij opleidingen Docent Nederlands, Engels, Frans en andere talen, moeten studenten elk jaar vijf boeken lezen. Volgens Van Rooijen zou het mooi zijn als elke student binnen de lerarenopleiding minstens drie boeken per jaar leest. ‘Dat lijkt weinig, maar ik weet hoe slecht het gesteld is met leesmotivatie. Het zou goed zijn als studenten daarna over die gelezen boeken gaan praten. Met klasgenoten, met een schrijver of binnen een workshop creatief schrijven.’ Norbruis: ‘Of we doen iets met doorgeefboeken, waarbij studenten in een briefje voorin schrijven hoe ze het boek vonden.’
Lees meer over de leesbevorderingscampagne in Trajectum.
Ik lees veel boeken, maar er over praten en verslag maken zoals op middelbare school heb ik verschrikkelijk hekel aan en vergalt het lees plezier. Slecht plan dit. Dwang werkt niet.
Dit is m.i. symptoombestrijding. Twee jaar geleden ben ik begonnen aan de lerarenopleiding Nederlands en een half jaar later met COVID/burnout klachten uitgevallen. De hoeveelheid academisch leeswerk en verslaglegging in combinatie met de intensieve werkdruk op stage (grote klassen + lerarentekort), heeft daar zeker aan bijgedragen. Ik was dan ook niet de enige dat jaar die uitviel. Hoewel ik normaal zo’n 30 boeken per jaar lees, ben ik in die tijd aan geen enkel fictiewerk toegekomen. Als je het mij vraagt is de ontlezing bij docenten eerder een resultaat van structurele onderfinanciering in het onderwijs, en daardoor overvraagde docenten in opleiding, dan van onwelwillendheid. Nog meer eisen stellen aan beginnende docenten is in mijn optiek echt het slechtste wat je nu kan doen.
Ik vind het een testimonium paupertatis: drie boeken , waarschijnlijk dunnen met uittreksesl (Bittere Kruid, Oeroeg, Ciske de Rat). Ik heb zelf destijds de zg. Nieuwe Kweekschool gedaan met een forse literatuurlijst, veel onderwijs in letter- en taalkunde en het maken van een scriptie over een literaironderwerp plus daarnaast nog een aantal uitgewerkte capita selecta letterkundig, zowel als taalkundig. Ik had humor in de Nederlandse letterkunde als scriptie, Paul van Ostayen en de stad, Joodse woorden in het Nederlands: de andere weet ik niet meer. Maar het was een leuk eindexamengesprek in 1961.
Hoe moeten mensen die 3 boeken kennen nu cultuur overdragen, de taal ontwikkelen, literaire produkten van studenten beoordelen. Laten we dan elke boerenlul voor de klas zetten.
‘Maar ik weet hoe slecht het gesteld is met de leesmotivatie.’ Pardon? Bij mensen die leraar willen worden, nota bene? Mensen dus die jonge mensen les willen gaan geven. Die enthousiast kennis willen gaan overdragen aan jonge mensen en hen willen gaan stimuleren om zich te ontwikkelen en om hun denkend en begrijpend vermogen te ontplooien. Als je het niet kunt opbrengen om meer dan drie boeken per jaar te lezen, doe ons dan allemaal een plezier en ga alsjeblieft niet naar de lerarenopleiding, maar zoek een beroep dat beter bij je past.