Schrijver Ivo Victoria mengt zich op zijn blog ook in de discussie die ontstaan is over de heerschappij van Mai Spijkers op de Prometheus-burelen en de reacties die het stuk van Ronit Palache in de Volkskrant opleverde. Op een feestje wordt steeds herhaald hoe slecht Spijkers wel niet is, maar altijd gevolgd door een denigrerende opmerking over Palache:

Niet te doen, wat een lul! Maar dat wist iedereen al jaren. Het was uiteraard een goede zaak dat de romantiek er nu een beetje vanaf was, want er was al te vaak al te lacherig over gedaan op literaire borrels, maar alles in overweging nemende: wát een matig stuk van die Ronit, hè.

Victoria heeft Spijkers slechts één keer ontmoet, op het kantoor van Prometheus waar hij kwam praten over zijn debuut. Hij komt de uitgever op de gang tegen. Victoria’s ervaring in de muziekwereld zorgen er meteen voor dat het de laatste keer is, want hij heeft ‘het onfeilbare vermogen om binnen een seconde een enorme lul (m/v/x/) te herkennen wanneer ik er één zie, en er vervolgens voor te zorgen dat ik te allen tijde ver uit zijn buurt blijf.’

Lees het hele stuk hier.