Het was allemaal een metafoor. Dat is kort gezegd de verdedigingslijn die Jamal Ouariachi voert in een ingezonden brief in De Standaard waarin hij ingaat op het hoofdredactioneel van Karel Verhoeven. Die noemde de bovenstaande tekst op Facebook een ‘aanslag in de nek’ die past in de reeks bedreigingen tegen journalisten. (Kort samengevat: Maria Vlaar had het gewaagd om in een essay – niet eens in een eerder verschenen recensie – over autobiografisch proza de hoofdpersoon van Herfstdraad Jamal te noemen. Een fout die al direct gecorrigeerd werd op de site van De Standaard maar door Ouariachi opgepakt om nog een beetje rumoer rond zijn roman te creëren.)

Ouariachi eindigt zijn brief als volgt:

Onkunde wordt in elke tak van sport afgestraft, maar recensenten mogen zonder consequenties broddelwerk afleveren en nepnieuws verkondigen? Dát is pas een bedreiging voor een gezonden literaire journalistiek.
Zoals het ook een bedreiging plus intimidatie en smaad is wanneer een hoofdredacteur een schrijver, die geregeld aan deze krant heeft bijgedragen, als een vrouwenhatende doodsbedreiger wegzet.