Topamusement van twee geestige idolen

Uiteraard zag de stripliefhebber het al een beetje aankomen. Heden verse vis werd voorgepubliceerd in stripblad Eppo en daar vielen de losse delen al in de smaak, maar eenmaal alles achter elkaar, 72 pagina’s lang: wat een plezier. Hardop schateren om de strapatsen van twee karikaturale stripmakers, je verkneukelen om het afzijdige van het sterrendom, glimlachen om de gevatte dialogen en de echt goede grappen; Heden verse vis heeft het allemaal. Gaat er dit jaar één strip mee in de handbagage, dan is het dit album.

Marc Legendre en Charel Cambré zijn twee grote namen in het Vlaamse striplandschap. Cambré (Amoras, Jump, en meer) legt een ongekende productie aan de dag en Legendre kennen we van Biebel (ooit) en nu voornamelijk als scenarist, van onder meer De Rode Ridder. In Heden verse vis spelen ze nu eens zelf de hoofdrol. De twee mannen, die elkaar voortdurend bij de achternaam noemen, zoal te doen gebruikelijk als je uit de Kempen komt, staan op een kruispunt in hun carrière. Ze willen een grote sprong maken, om voorgoed binnen te zijn, om er echt toe te doen. Voorbij met dat gepap, nu moeten er grote stappen worden gezet. Sprongen zelfs! Ze willen herkend worden en gevierd, want daar schort het nog aan.

We zien de twee in een stripwinkel wegkwijnen tijdens een slecht bezochte signeersessie – waar ze uiteindelijk bezoek krijgen van een echte stripliefhebber die ze lastigvalt en ze iets te amicaal dwingt tot allerlei kunstjes. Het is de druppel: bij een Duvel overwegen ze dan maar een viswinkel te beginnen. Vandaar de titel. Maar nee, ze willen het nog één kans geven: Legendre heeft een huisje in Spanje, daar gaan ze een meesterzet uitdokteren. Daar gaat de toekomst bepaald worden. Wat volgt is een soort slapstick roadmovie, met allerlei grappige ontmoetingen en fratsen onderweg.

Of ze een goed idee bedenken als ze eenmaal in het dorpje zijn, is niet relevant. Het reisverslag is al meer dan voldoende grappig en scherp. Ook geweldig zijn de inkijkjes in de stripwereld die het duo ons gunt: die van luie uitgevers die niets anders doen dan nog maar een keer een oud lijkje afstoffen, nog maar een luxe versie van een klassieker, nog maar eens iets proberen wat al duizend keer gedaan is of aanhaken bij het schamele succesje van een ander. Ook het subsidietraject wordt onder de loep genomen, met prachtige rollen voor cultuurbobo’s die alles heel goed voor zichzelf regelen en voor die ene auteur, die verdacht veel op stripidool Brecht Evens lijkt.

Legendre en Cambré slepen zich voort, wetend dat ze het niet meer gaan redden, behalve als ze echt iets geniaals op poten zetten. Maar geloven ze er zelf nog in? In Heden verse vis gaat het om authenticiteit in een platgeslagen, risicoloze wereld vol hotemetoten en mislukte uitgevers. Klinkt gevaarlijk, maar de twee weten er slim een draai aan te geven door zichzelf als grootste mislukkelingen neer te zetten. Ze lachen om zichzelf, vooral dat: zie ze daar nu, die twee laatvijftigers met hun obligate idealen en hun meningen over alles en iedereen.

Cambré heeft zijn meest swingende potlood gevonden en dat betaalt zich uit. De pagina’s, met name de Spaanse, zijn een genot. En hoe gek het misschien klinkt: hij heeft de twee figuurtjes perfect in de vingers. Hij een tikje opvliegend en druk, Legendre als een bedachtzame, rustige tegenpool die hem vooral heel gevat van repliek dient. Geen Laurel en Hardy, wel een gouden combi.

Het mooie nieuws is dat dit het eerste deel is van een heuse trilogie. Iets wat je overigens helemaal niet doorhebt aan het einde van dit album: de aparte anekdotische verhalen zijn losjes aan elkaar geknoopt tot een geheel, zodat de voorpublicatie in Eppo steeds smooth verliep, maar echt een rode draad of bovenliggende verhaallijn is er niet. Het gaat gewoon om twee grappige figuren, Legendre en Cambré, die er samen proberen uit te komen. Waaruit? Goh ja. Geen idee eigenlijk.

Stefan Nieuwenhuis

Marc Legendre & Charel Cambré – Heden verse vis. En route! Standaard Uitgeverij. 72 blz. hardcover. € 19,99.