06/07/2022

Gisteren, 5 juli 2022, was het op de kop af tien jaar geleden dat Gerrit Komrij overleed. Reden om hem in zijn huis in Vila Pouca da Beira in Portugal te gedenken en zijn leven te vieren. Zo’n veertig vrienden en familieleden kwamen bijeen in het huis dat Komrij en zijn levensgezel Charles Hofman de laatste decennia bewoonden.
‘Wanneer ik doodga, hoeven ze me alleen maar naar de overkant van de weg te rollen.’ Dat zei Gerrit en daar ligt hij nu, naast Charles die hem in 2019 op het kleine begraafplaatsje tegenover hun huis in de bergen kwam vergezellen.

Ondanks de hitte was er een bijzondere ceremonie met leerlingen van het Komrij College uit Winterswijk en een Portugese school uit Oliveira do Hospital die Komrij’s gedichten zongen en voordroegen, zangeres Lotte Bovi die Lucebert vertolkte en vriend en biograaf Arie Pos die de boel aaneenpraatte.

Hierna moest er uiteraard gedronken worden, op Gerrit en Charles, op hun leven, op de poëzie. Arie Pos presenteerde zijn biografisch portret van Komrij, Bovi zong in de vijver en Leen Vermeiren bracht Pessoa op ontroerende wijze tot leven. Met op het huis geprojecteerde filmbeelden en Gerrits greatest hits (van Dietrich tot Duitse schlagers) werd het een liederlijk gelag. Een sfeerimpressie: