Nieuws: Literaire wereld leeft mee met Lieke Marsman na gifbeker-tweet
‘In 2017 werd bij Marsman een zeldzame vorm van kraakbeenkanker geconstateerd. Sinds een jaar weet ze dat ze niet meer beter wordt. Janine Abbring praat met Lieke Marsman in ‘VPRO Zomergasten’ op zondag 14 augustus.’ Zo werd Lieke Marsman donderdag nog aangekondigd als vierde Zomergast (en enige schrijver) door de VPRO. Op vrijdag stuurde de Dichter des Vaderlands de bovenstaande heftige tweet. Inmiddels zijn er al bijna duizend reacties op gekomen ter bemoediging van Marsman.
Ach Lieke wat vreselijk. Heel veel sterkte en kracht
— Renée van Marissing (@reneevmarissing) July 8, 2022
Schrijf, Lieke, schrijf
— Connie Palmen (@connie_palmen) July 9, 2022
Jee Lieke wat een stilmakend nieuws. Heel veel liefs en alle moed jullie kant op!
— Lize Spit (@Lizespit) July 8, 2022
Lieke, wat had ik gehoopt dat dit anders zou zijn, deze ziekte minder wreed en minder van jou vragend. Kracht, moed en liefde. Al heb je daar zelf al heel veel van, de voorraad moet aangevuld.
— manon uphoff (@manonuphoff) July 8, 2022
Heel veel liefs.
— Erik Jan Harmens (@erikjanharmens) July 8, 2022
Marsman behield een vorm van humor, bleek uit de vervolgtweet:
This Woman Lost Five Kilos In One Day Click Here To Find Out What Her Secret Is
— lieke marsman (@liekemarsman) July 8, 2022
Als fietser voor Kom op tegen Kanker grijpen dergelijke berichten me aan. De geslaagde 1000 km staat dan in schril contrast met het ongeloof en de pijn die Lieke nu moet trotseren. Ik kan haar mentale steun sturen, maar ach … dat zijn slechts woorden en toch is dat het enige dat in mijn gezonde (denk ik tenminste) macht zich thuis voelt.
Mijn gedicht ‘Zuurstof’ als reactie op Patrick Conrads openingsgedicht van zijn voorlaatste bundel zou als een temporele zegen de woede kunnen verlichten.
Alvast dit schrijven als bewijs dat velen (modale poëzieliefhebbers) met je situatie begaan zijn en zeker iets willen overnemen, zodat je zorgeloos de dag kan doorbrengen gedurende enkele uren.
Met oprechte empathie
Patrick Nijs
Tienen – België
Er zijn geen woorden voor dit existentiële leed Lieke.