Nieuws: Kijkcijfers Eus’ Boekenclub (met Marente de Moor) storten opnieuw in, nog 115.000 kijkers over
‘En laten we elkaar geen mietje noemen: VPRO Boeken was in de laatste jaren een doodsaai programma, zonder sprankeling of levensvreugde, laat staan de goede energie om kijkers stante pede richting een boekhandel te blazen, waardoor het uiteindelijk van de buis is gehaald.’ Dat schreef Özcan Akyol in zijn als Boekenweekessay op de markt gebrachte polemische bevlieging Generaal zonder leger, waarin hij een kloof probeerde te creëren tussen intellectuele types vol dedain voor het klootjesvolk aan de ene kant en het grote publiek aan de andere kant. Het succes van een boekenprogramma mat hij af aan de verkoopcijfers. De Wereld Draait Door van zijn vriend Matthijs van Nieuwkerk, waar hij zelf vaak te gast was, had veel meer effect op de verkoop en was dus beter. Niet trots zijn op een inhoudelijk gesprek, maar wel op de plek in een bestsellerlijst. De Pinksteraflevering van Eus’ Boekenclub had gisteren ongeveer evenveel kijkers als VPRO Boeken doorgaans op de zondagochtend trok: 115.000 kijkers stemden af op Nederland 2.
Gisteren stelde Eus voor dat Frank Boeijen een literaire prijs moest krijgen en hij las voor:
Heb me lief
Heb dit lichaam lief
Bevrijd mij
Bemin mij [het moet net de andere volgorde zijn: ‘Bemin mij, bevrijd mij’, CP]
Van het duister in mijn hoofd
Mijn straat loopt hier dood
Daarna liep hij naar binnen en er volgde een hilarisch voorgesprekje aan de bar met hoofdgast Marente de Moor en haar neiging om te verhuizen nadat een boek afgerond was. Samen met Marente de Moor liep Eus naar buiten en weer naar binnen (want het regende) om met Dinie Goedhart te praten over het verzamelen van boeken over blokfluiten. Daarna liepen ze weer naar binnen waar Dennis Wiersma voorlas uit De kleine blonde dood van schrijver en presentator van een boekenprogramma Boudewijn Büch. Daniëlle Zawadi trad op met spoken word. Willem La Rieviere was de onbekende schrijver van dienst. Catherine Keyl en Ruben Hein stelden vragen aan Marente de Moor over haar laatste boek De schoft.
Van de gesprekken met een onbekende, ongepubliceerde schrijver en een boekenverzamelaar zullen niet veel mensen naar de boekhandel geblazen worden (‘Heeft u dat boek over blokfluiten?’), maar de gesprekken met een politicus en de hoofdschrijver vormen de echte ankerpunten van Eus’ Boekenclub. Gooi al die onzinrubriekjes met heen en weergeloop er toch uit, voeg een wel gepubliceerde, maar onbekende schrijver (of een non-fictieschrijver) toe aan de interviews, vervang die neuzelende huisband door wat stevigs en je hebt een lekker boekenprogramma. Of de mensen nu boeken kopen of niet (kijken of niet): het gaat om de kwaliteit van de gesprekken.
Je kunt de uitzending hier alsnog bekijken.
Beste Peppelenbos, gooi nou toch niet het kind met het badwater weg! Wees blij dat er nog ruim 100.000 mensen kijken naar een programma over literatuur, dat tegenover voetbal geprogrammeerd staat. Want hoeveel mensen kopen er nog een boek? En weet u, ik vind die gesprekjes met ongepubliceerde schrijvers en verzamelaars wel leuk, en die muziek bevalt mij ook zeer. Zeker, ik heb ook liever alleen maar serieuze gesprekken met schrijvers, maar moet het dan zo zijn als de laatste versie van VPRO-boeken? Met een kale wielrenner die plaatjesboeken uitvent en een Belgische mevrouw die kijkt of ze een probleem met de stoelgang heeft (zwaar en moeilijk)?
Wees blij dat Eus tenminste nog wat probeert, want de literatuur in Nederland is in crisis. De belangrijkste oorzaak hiervan is natuurlijk de decennialange verbetering van het onderwijs in de Nederlandse taal. Maar ook het literaire wereldje, en dan vooral recensenten, valt wat te verwijten. Want jaar in en jaar uit probeer ik het herhaaldelijk: een Nederlandse roman kopen en lezen die 4 of 5 sterren of ballen heeft gekregen. En op een enkele uitzondering na, is het telkens verspild geld en zonde van de tijd. Vergelijk die zo gewaardeerde Nederlandse romans eens met de Franse reeks van uitgeverij Vleugels, en u begrijpt wat ik bedoel.
Want hoe sympathiek ik Pieter Waterdrinker ook vind, en hoe graag ik hem ook hoor praten en zijn werk ook lees, het is geen literatuur; het veelgeprezen ‘Hotel Europa’ van Ilja Leonard Pfeijffer is qua stijl nogal matig vergeleken met de schitterende vertalingen uit het Frans bij Vleugels, de overbodige seks is niets vergeleken bij die in ‘Gamiani of Twee Nachten van uitzinnig genot’ van Alfred de Musset (uit 1833!); en dan hebben we nog dat dikke boek met inderdaad twee prachtige hoofdstukken, maar verder 600 pagina’s langdradig Libelle-proza, een dik boek dat nota- bene al twee literaire prijzen heeft gewonnen (als je literaire helden wilt eren, doe het dan als Eric Orsenna in ‘Twee Zomers’, die Vladimir Nabokov werkelijk blijkt te hebben begrepen)!
Dus, waarde Peppelenbos, laat Eus nu maar met rust en richt uw pijlen op het literatuuronderwijs en op literaire recensenten, waarbij ik mij haast te zeggen dat ik die op uw weblog veelal wel waardeer.
Wat heeft dit jaar het boekenvak gered? Niet een suf televeeprogram en evenmin de Boekenweek. Nee, dat was Lucinda Riley. Dus hou op met die flauwekul op tv, want dat gaat niet werken en zet de bollebozen bij de cpnb aan het analyseren van Riley’s succes, en met aanbevelingen komen. Ik weet de eerste al. Een groenteboer die spruitjes lekker vindt en dus alleen spruitjes in zijn winkel heeft overleeft niet lang. Uitgeverijen, ga niet in je eigen bubbel zitten denken dat je wel weet wat de mensen willen, maar ga eens naar buiten. In de Bookseller laatst een stuk over uitgeverijen die zich na blm blind kochten aan werk van tot gekleurde auteur gemaakte schrijvers, wat ze nu aan de straatstenen niet kwijt kunnen, omdat het gedoe over kleur en trouwens ook gender een niche is. Gratis advies!
Arie, met jouw verhaal begin jen niets, nog minder dan Eus en laat Coen Coen verder zijn mateloze verveling hier beschrijven want, er is er maar een die goede boeken kan aanprijzen en dat is de markt met zijn onverklaarbare krachten. Eus is een krachteloos boeken programma waarop de markt niet… reageert. Eus gaat vaker naar de kapper dan hij boeken leest.
Ik kijk het programma elke week, maar online later, want het zit recht tegenover studio sport.
Leuk programma maar ze moeten Laksmi vervangen door een Nederlands zingende troubadour of tekstdichter, het gaat toch over onze taal
Robert, maar wat dan wel? In mijn ouderlijk huis waren geen boeken, zelfs lang geen televisie. Maar ik had een geweldige leraar Nederlands die heel veel aandacht aan literatuur besteedde; zo stelde hij zijn eigen eindexamen-eisen: 40 titels met een minimaal aantal tiotels uit elk literarair tijdperk. Hierdoor heb ik tien jaar later het lezen van romans weer opgepakt. En toen bleek al snel dat, afgezien van WFH, Alberts, Hotz, Bordewijk en enkele anderen, buitenlandse literatuur echt de ware is (waarbij Dostojevski en Nabokov mijn wereld compleet op de kop hebben gezet).
Mijn conclusie: De oplossing begint met veel meer aandacht voor literatuur in het onderwijs (met zwaardere eisen), en veel meer aandacht voor buitenlandse literatuur. Wat dat laatste betreft zouden recensenten eens wat kritischer moeten zijn en de (relatief) matige kwaliteit van Nederlandse literatuur niet moeten verhullen. Laat kinderen op school bijvoorbeeld Bove lezen, of McEwan, dan leren ze echte literatuur kennen!
Wat de tv betreft: wees nou maar blij met Eus, maar toegegeven: voor de ware literatuurliefhebber kan het veel beter. Maar wie kijkt er dan nog?
Het gaat gewoon heel slecht in de boekenbranche. Omzetten kelderen, productiekosten vliegen omhoog. Uitgeverijen proberen derhalve overal op te beknibbelen om het hoofd boven water te houden.
In het middelbaar onderwijs is w.b. het lezen van literatuur al jarenlang een kaalslag aan de gang. Veel ruimte voor docenten om literatuuronderwijs te géven is er bovendien niet meer. De meeste leerlingen haten het lezen van boeken, en geef ze eens ongelijk.
Wees dus blij dat er op tv nog een kleinschalig boekenprogramma ís, want wie leest er tegenwoordig nog een boek? En dan doel ik uiteraard niet op de lezende elite die deze website bezoekt.
“ Wees dus blij dat er op tv nog een kleinschalig boekenprogramma ís, want wie leest er tegenwoordig nog een boek? En dan doel ik uiteraard niet op de lezende elite die deze website bezoekt.”
Ik kan hier niet blij van worden. En, al helemaal niet van Boeken Euzelarij want juist zo’n programma bevestigd mijn depressie.
Onderwijzers die tandenknarsend hun best doen. Uren overwerken om kinderneusjes naar boeken te trekken, te laten ruiken is een programma als dat van Keus vreselijk.
En dus laat je niet verder verpesten door vanaf de bank door een kleuterboeken programma in slaap te laten sussen.
Arie, eerst het prachtige werk van leraar beschrijven en dan vallen in een kuil vol boekenwurmen¿ Nee, dat verdienen jullie niet.
Ik vond Brommer op Zee een fijn programma en vind het jammer dat het van de buis gehaald is. Eus is ongetwijfeld een aardig mens, maar de manier waarop hij boeken populair probeert te maken spreekt mij niet zo aan. (Dat is ook niet nodig, want ik ben al gek van boeken en van lezen.)
Mijn vriendin uit Appelschaaf (geen kaasschaaf) vindt Eus een boekenlegger: Je weet waar je aan begonnen bent én geëindigd. En. Wie is de regisseur en, …wie is in Hilversum de bedenker van dit programma? Die moeten eens hun smoelwerk laten zien en zich niet achter de kijktronie verstoppen.
Beste Robert Kruzdlo,
Waarom ga jij geen boekenprogramma presenteren? Wordt een geheid succes, volgens mij.