Nieuws: Eus’ Boekenclub met bestsellerauteur Marion Pauw haalt 129.000 kijkers
De zomervakantie komt eraan en geen betere tijd om over moord en doodslag te lezen dan in het zonnetje. Bestsellerauteur Marion Pauw was te gast in Eus’ Boekenclub om te praten over haar laatste boek Tijgerlelie. Het door Özcan Akyol zelf gestelde doel van minimaal 200.000 kijkers werd opnieuw niet gehaald: op de zoveelste warme zomeravond keken er 129.000 kijkers.
Een korte samenvatting als teaser. Eus leest buiten zoals elke week dezelfde opening voor en loopt daarna naar de Eus’ Mini Bieb om het gedicht van Rutger Kopland over Abe Lenstra voor te dragen, voorafgegaan door het nergens op gebaseerde vooroordeel dat mensen uit de literaire hoek neerkeken op voetbal. Daarna ging Eus naar binnen waar Marion Pauw al aan de bar zat. ‘Een nieuw boek. Spannend zeker?’ Na een kort gesprekje over pesten gingen de twee naar buiten om het kraampje van Henri Ruizenaar te bekijken die boeken van Lewis Carroll verzamelt. Als ze na het gesprekje weer teruglopen bekent Marion Pauw dat ze Alice in Wonderland nog nooit gelezen heeft. Binnen zat Esther Ouwehand die een alinea voorlas uit Aantekeningen uit het ondergrondse van Fjodor Dostojewski. “Ik heb veel Dostojewski gelezen, deze kende ik nog niet,’ zei Eus. Voor deze uitzending had Akyol het boek wel gelezen, zei hij. ‘Taaie kost.’ Ouwehand vond het boek daarentegen soms wel grappig. Nadat Lakshmi ‘aha aha aha’ gezongen had, ging Eus praten met dichter Benzo Karim.
ÖA: Heb je goed geluisterd?
BK: Jazeker. Ik heb mijn best gedaan.
ÖA: Je best gedaan? Was het moeilijk? Nee toch?
BK: Nee, nee, nee. Viel mee.
ÖA: Ken je het boek?
BK: Nee.
ÖA: Weleens iets van Dostojewski gelezen?
BK: Ook niet.
ÖA: Nee, nu wel zin om te lezen?
BK: Ja, ik ga eh, denk het wel ja.
ÖA: Wat lees jij vooral veel?
BK: Ik lees nu veel poëzie. Ik vind de taal van poëzie en de manier waarop er geen absolute waarheid wordt gecreëerd heel fijn.
Daarna ging Eus bij Lise van der Kamp zitten, de onbekende schrijver van de week. Ze had een autobiografisch boek geschreven met de titel Liefde op krediet over de tijd dat ze een frauduleus bemiddelingsbureau had overgenomen. Het boek was eerst niet goed genoeg, maar Van der Kamp volgde toen maar cursussen, onder meer bij Kluun. ‘Als je maar genoeg betaalt!’ zei Van der Kamp. ‘Dus de ene oplichter ging bij de andere oplichter,’ concludeerde Eus.
Toen mochten Sterrin Smalbrugge en Pieter van der Wielen met Marion Pauw in gesprek over haar boek. Smalbrugge was gestopt met fictie lezen, maar dankzij Lijfrente (in twee dagen gelezen) gaat ze toch weer beginnen.
Aan het eind van het gesprek lopen de twee weer naar buiten. Marion Pauw was blij dat nog zoveel echte liefhebbers van boeken zijn. En nadat Pauw nog enkele complimenten had uitgestrooid over de gasten in het programma werd ze uitgezwaaid bij het Burgerweeshuis in Deventer.
Je kunt de hele uitzending hier terugzien.
Heer Peppelenbos, ik kan er niets aan doen, maar ik heb de indruk dat u het programma van Eus maar niets vindt. Niet iets voor gestudeerde mensen als u, die veelal voor hun beroep lezen, zeg maar. Dat mag, natuurlijk.
Maar dan valt het mij toch een beetje tegen dat u niet weet dat de correcte Nederlandse transcriptie van de naam van de Russische schrijver ‘Dostojevski’ is, met een ‘v’ in plaats van een ‘w’ (zie WikipediA en/of transcriptor.nl van de Radboud universiteit).
En ook dat u kennelijk niet goed heeft geluisterd naar het zinnige wat Esther Ouwehand te vertellen had over Dostojevki’s boek: hoe de hoofdpersoon, een beetje een kletskous, een langdurig betoog opbouwt om vervolgens even langdurig het tegenovergestelde te beweren. Iets wat Ouwehand, juist lijkt mij, interpreteert als dat Dostojevski hiermee wilde duidelijk maken dat er niet zoiets als de ‘absolute waarheid’ (of het ‘absoluut gelijk’, zo u wilt) bestaat. Dat is toch wel andere kost dan het boek ‘soms wel grappig’ vinden!
Voor straf, heer Peppelenbos, moet u ‘De kletskous’ van Louis-René des Forêts lezen (vorig jaar door Vleugels uitgegeven). Het boek van Dostojevski is hiervoor duidelijk een inspiratiebron geweest, en het hoogst opmerkelijke is dat het, naar men thans vermoedt, geheel bestaat uit citaten uit ander literair werk! Wat natuurlijk een interessante visie op plagiaat en op het werk van een schrijver laat zien.
Goede samenvatting
Lees het boek ‘De kletskous’ van Louis-René des Forêts’ verbaas je over de grammaticale en stilistische lenigheid van de auteur, erger je aan het uitweidende geouwehoer en het ouwehoerende uitweiden en schiet aan het eind hopelijk net als ik in de lach. Elders staat op Tzum een prachtig en helder betoog over het boek.