Nieuws: Lezers van de bibliotheek willen meer van hetzelfde
Afgelopen vrijdag werden de verkoopcijfers van boeken bekendgemaakt over 2023, tegelijkertijd met het aantal uitleningen in de bibliotheken. Als we naar die laatste lijst kijken, dan zien we dat de lezers vooral meer van hetzelfde willen. In de afbeelding hierboven hebben we de schrijvers opgenomen die 3 keer of meer voorkomen in de lijst en vaak serieboeken schrijven.
* Jeff Kinney (Het leven van een loser) 17 x
* Andy Griffiths & Terry Denton (De waanzinnige boomhut) 12 x
* Lucinda Riley (De zeven zussen) 9 x
* Dav Pilkey (Dog Man) 7 x
* Carry Slee (Juf Braaksel) 4 x
* Suzanne Vermeer 4 x
* Corina Bomann 3 x
* Rachel Renée Russell (Dagboek van een Muts) 3x
* Hanneke de Zoete (De Zoete Zusjes) 3 x
Lezers van literatuur voor volwassenen lenen niet zo vaak in de bibliotheek. We komen slechts enkele boeken in de literaire hoek tegen op de top 100:
* Fortuna’s kinderen – Annejet van der Zijl (42)
* Schemerleven – Jaap Robben (62)
* Wat stilte wil – Arthur Japin (73)
* De heks van Limbricht – Susan Smit (96)
Bekijk de hele lijst hier.
’t Hooge Nest van Roxanne van Iperen, op 10!?
Ik denk dat de conclusie over het leengedrag van volwassen bibliotheekboeleners te kort door de bocht is. Juist omdat het aanbod zelden recent uitgekomen literatuur bevat (net zo min als oudere literatuur) kun je die ook niet lenen. Probeer maar eens een boek te lenen van Nobelprijswinnaars… als je 2 jaar lid bent van de bieb, is de voorraad wel op,
Ach het is nooit anders geweest. In de jaren ’70 was het Heinz G. Konsalik, Harold Robbins en Jannetje Visser-Roosendaal waar de volwassen leners in bibliotheken geen genoeg konden krijgen. Schrijvers waarover je in geen enkel krant of tijdschrift over las. En literaire toppers van toen als Brakman, Brouwers en Kossmann-om maar wat namen te noemen, kwamen zoals bibliotheekmedewerkers zeiden , ‘de kast niet uit’. De Japin, Susan Smit en van der Zijl van toen waren Wolkers en ’t Hart. En o ja: Hannes Meinkema. Het was zoals het is.
Goeiemorgen
Alle situaties heb ik meegemaakt. Dat begon al in 1946. De bieb was dé enige plek waar boeken voorhanden waren. Dat ging door tot dat De Slegte c.s boeken aanbood tegen belachelijk lage prijzen en de tweedehands winkels floreerden. Daar haalde ik de literatuur,
De vermelde boeken ken ik van mijn kleinkinderen. Inmiddels hebben ook zij de koopjesmarkt ontdekt, en gaan alleen voor school nog naar de bieb.
En o ja zelf ben ik blij met Passend Lezen. Zeer actueel!
Ik ben het met Astrid M eens dat de conclusie iets te snel is genomen, de bibliotheek is niet meer het zelfde als vroeger, met minder geld moeten ze de bieb draaiende houden, daarom wordt er ook aangekocht wat mensen het meeste lezen, veel detectives. Ik heb twee literatuurkringen, ik durf het al bijna niet meer zo te noemen. Van de boeken die ik zou willen lezen, zijn er in totaal maar 1, 3 of hooguit 5 in heel Zeeland te samen in bibliotheken aanwezig. Sommige boeken, zoals “t Hooge nest van R. van Iperen zijn er ineens heel veel, gelukkig, maar dan duurt het bijna anderhalf jaar of nog langer dat je het met je club kan lezen, elk boek wordt dan bv. 30 x of meer aangevraagd. Hiermee kan ik eigenlijk alleen maar zeggen dat het culturele bewustzijn in Nederland en het geld dat door de verantwoordelijke mensen er voor besteed wordt tekort schiet. Wat de mensen ook lezen uit de bibliotheek, ouders, grootouders, ze geven aan kinderen en kleinkinderen dat in ieder geval mee.